4η Διεθνής: κάμπινγκ νεολαίας 2023 - Η σημασία του διεθνισμού

Από τις 22 έως τις 28 Ιουλίου η Γαλλία φιλοξένησε και φέτος τη διεθνή επαναστατική κατασκήνωση νέων της 4ης Διεθνούς. Πολλά έχουν αλλάξει από την πρώτη κατασκήνωση πριν από 40 χρόνια, και με τις νέες γενιές έχουν προκύψει νέα ερωτήματα. Αλλά ο στόχος της κατασκήνωσης παραμένει ο ίδιος: να φέρουμε κοντά νέους συντρόφους και συντρόφισσες από όλη την Ευρώπη, να ζήσουμε τον διεθνισμό και να μοιραστούμε εμπειρίες και πολιτικές αναλύσεις από την ταξική πάλη.

Μια διεθνής προοπτική και μια ανοιχτή στάση απέναντι στις νέες γενιές αγωνιστών/-τριών είναι ένα διαρκές καθήκον για τους μαρξιστές. Αλλά είναι μόνο ένα μικρό μέρος της δραστηριότητάς μας η δημιουργία τέτοιων χώρων που τους θέτει στο επίκεντρο της δουλειάς μας. Έτσι, η κατασκήνωση εξακολουθεί να αποτελεί μοναδική εμπειρία.

Θεωρητική και πρακτική εκπαιδευτική

Τα κύρια πολιτικά θέματα της κατασκήνωσης αλλάζουν με τις νέες γενιές. Πριν από δεκαπέντε χρόνια, τα ζητήματα της οικολογίας και του κλίματος μόλις είχαν αρχίσει να αποκτούν ξεχωριστή προσοχή του κάμπινγκ. Σήμερα όχι μόνο συγκαταλέγονται μεταξύ των κύριων θεμάτων, αλλά αποτελούν και ενσωματωμένο μέρος των πολιτικών συζητήσεων και σε άλλα θέματα.

Η κατασκήνωση ξεκίνησε με το θέμα: “Ενάντια στον καπιταλισμό: μόνη εναλλακτική λύση ο οικοσοσιαλισμός!”, ως συγκεκριμένη αντίδραση στην κλιματική καταστροφή που συντελείται στον κόσμο και στα κινήματα για το κλίμα, στα οποία ηγούνται οι νέες γενιές. Οι συζητήσεις κάλυψαν όχι μόνο εμπειρίες από διάφορους αγώνες στο κίνημα για το κλίμα, αλλά και το πώς αυτά τα ζητήματα ενσωματώνονται στα συνδικάτα ή πώς η ακροδεξιά έχει εξαπολύσει επιθέσεις κατά της οικολογίας.

Όσον αφορά τη θεωρία, τονίστηκε η ανάγκη για ένα πολιτικό πρόγραμμα που να θέτει μπροστά τον οικοσοσιαλισμό. Ενδιαφέρουσα ήταν όμως και η συζήτηση για τις συνήθεις μεθόδους θεωρητικής εκπαίδευσης. Η κατάστασή μας ίσως απαιτεί να εκπαιδευτούμε και σε πρακτικά ζητήματα: να δείξουμε ότι μπορούμε πραγματικά να οργανώσουμε μια νέα κοινωνία, ότι μπορούμε να ηγηθούμε μιας απεργίας ή μιας αυτοοργανωμένης κατάληψης. Μπορούμε να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη της εργατικής τάξης μόνο αν δείξουμε ότι είμαστε ικανοί να οργανώσουμε την κοινωνία και από μια πιο πρακτική σκοπιά.

Σε αυτό το επίπεδο τα φετινά εργαστήρια περιλάμβαναν πολύ πιο πρακτική εκπαίδευση. Αυτό είναι κάτι καλό για μια αυτοοργανωμένη κατασκήνωση νεολαίας, όπου οι νέες γενιές μπορούν να παίρνουν πρακτικές και πολιτικές αποφάσεις καθ' όλη τη διάρκεια της εβδομάδας.

Φεμινισμός, γυναίκες, φύλο, προβλήματα;

Τμήμα του DNA του κάμπινγκ είναι οι κλειστοί χώροι για τις καταπιεσμένες ομάδες. Στην αρχή ήταν τα εργαστήρια μόνο για γυναίκες σε ένα φυσικό χώρο μόνο για γυναίκες. Αργότερα στην ιστορία των κατασκηνώσεων ενσωματώθηκε και ένας ΛΟΑΤΚΙQ χώρος, και τελευταία ένας χώρος με συντρόφισσες και συντρόφους ξεχωριστών φυλών. Μετά από δύο χρόνια πανδημίας, μια νέα γενιά επικεντρώθηκε στο ζήτημα του φύλου. Η παράδοση του "χώρου των γυναικών" αμφισβητήθηκε: στο ερώτημα του φύλου, άραγε αναγνωρίζουμε τις γυναίκες ως επαναστατικό υποκείμενο; Ή μήπως θα έπρεπε να ανοίξουμε περισσότερο έναν "χώρο καταπιεσμένων φύλων";

Πέρυσι, ένα μεγάλο μέρος της συζήτησης αφορούσε φυσικά και τις διαφορετικές παραδόσεις, τις δυσκολίες με τη μετάφραση/γλώσσα και την έλλειψη κοινής αντίληψης για τη λέξη “γυναίκα”. Ιδιαίτερα μετά από δύο χρόνια απουσίας της κατασκήνωσης και μια εντελώς νέα σύνθεση συμμετεχόντων. Φέτος οι συζητήσεις πραγματοποιήθηκαν πριν από την κατασκήνωση και κατέληξαν σε μια γενική συμφωνία να διατηρηθεί ένας ειδικός χώρος για τις φεμινίστριες που αναγνωρίζουν τον εαυτό τους ως γυναίκες και/ή που γίνονται αντιληπτές ως γυναίκες.

Για πρώτη φορά η στατιστική της κατασκήνωσης περιελάμβανε και άτομα που δεν αναγνωρίζονται ούτε ως άντρες ούτε ως γυναίκες -ήταν το 18% των συμμετεχόντων στην κατασκήνωση (!). Αυτό το γεγονός δρομολογεί επίσης την ιδέα ενός νέου trans-χώρου.

Μια εμπνευσμένη στάση των νέων

Ίσως να οφείλεται στην εστίαση των νέων γενεών στη συναίνεση και στην την αποδοχή των διαφορών, σε έναν πιο ειλικρινή αγώνα κατά της πατριαρχίας παρά σε ή οτιδήποτε άλλο. Είναι πολύ ξεκάθαρο ότι η στάση των νεότερων συντρόφων/-ισσών μας αποτελεί πηγή έμπνευσης, ιδιαίτερα καθώς είναι πολύ ανεκτική και θετική. Αυτοί οι σύντροφοι τολμούν να θέτουν ερωτήματα και να αμφισβητούν τις ίδιες τις δικές τους εμπειρίες και πεποιθήσεις. Δεν τους βλέπετε να κάνουν διαλέξεις μεταξύ τους για τη “σωστή μαρξιστική ανάλυση”, έχουν μια ανοιχτή στάση απέναντι σε διαφορετικές εμπειρίες και καταστάσεις. Οι συζητήσεις για την “οικοδόμηση κόμματος” και η εμπειρία των πλατιών πολιτικών κομμάτων, από την Κόκκινο-Πράσινη Συμμαχία στη Δανία ώς το Podemos στην Ισπανία και το Bloco στην Πορτογαλία, εξακολουθούν να βρίσκονται στην επικαιρότητα της κατασκήνωσης. Όμως, δεν είναι πλέον με τη μορφής μιας θέσης προς υποστήριξη, είναι περισσότερο μια ανοιχτή στάση απέναντι στα λάθη και στην ανταλλαγή εμπειριών. Αυτός ο τρόπος συζήτησης θα πρέπει να αποτελέσει έμπνευση για τις παλαιότερες γενιές.

Το μεγάλο πρόβλημα.. και η θετική του πλευρά

Το μεγάλο πρόβλημα του κάμπινγκ, που αποτελεί και αντανάκλαση της ευρωπαϊκής αριστεράς, είναι ότι η κατασκήνωση για άλλη μια φορά συρρικνώθηκε περαιτέρω... Μόνο 150 συμμετοχές από 9 χώρες: πολύ μακριά από τους συνήθεις αριθμούς των 300-500 συμμετοχών. Αυτό είναι μια σαφής ένδειξη της ίδιας της κατάστασης των διαφόρων οργανώσεων αλλά και της κατάστασης των διεθνών ανταλλαγών μέσα στην αριστερά. Ακόμα και αν ο κόσμος έχει γίνει μικρότερος, η συνάντηση πολιτικών συντρόφων, η συζήτηση πολιτικής σε διεθνή κλίμακα και η ανταλλαγή εμπειριών πέρα από τα σύνορα, εξακολουθεί να είναι μια εμπειρία που ανοίγει τα μάτια. Και για τις νέες γενιές, είναι ίσως μια ακόμα πιο ιδιαίτερη εμπειρία, γιατί η πλειοψηφία των κοινωνικών κινημάτων και κομμάτων δεν προσφέρει πλέον τέτοιες τις δυνατότητες.

Αν το μέγεθος της κατασκήνωσης ήταν μικρότερο, επέτρεψε ωστόσο τις σχέσεις μεταξύ αντιπροσωπειών να είναι ακόμη μεγαλύτερη. Έμοιαζε πολύ πιο εύκολο να συναναστρέφεσαι με ξένους συντρόφους που δεν γνώριζες. Έτσι, από πολλές απόψεις φαίνεται ότι ο διεθνισμός ήταν ακόμα πιο ισχυρός ακόμα...

Με πολλούς τρόπους οι θεμελιώδεις ιδέες του κάμπινγκ, η εμπειρία ενός άμεσου διεθνισμού και η παροχή ενός συγκεκριμένου αυτοοργανωμένου χώρου για τα νέους και νέες, φαίνεται να λειτουργεί ακόμα -έστω και αν οι χρονικότητες και τα περιεχόμενα αλλάζουν διαρκώς.

Μετάφραση: ΤΠΤ - "4"