Ένα παγκόσμιο κίνημα αλληλεγγύης έχει δημιουργηθεί ως απάντηση στη βαρβαρότητα της τωρινής γενοκτονίας του παλαιστινιακού λαού. Παρά την έντονη καταστολή, το κίνημα αυτό συγκεντρώνει εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.
Εδώ και 77 χρόνια, οι ιμπεριαλιστές προσπαθούν να καταστρέψουν και να εκδιώξουν τον παλαιστινιακό λαό, εργαλειοποιώντας τη φρικτή γενοκτονία των Εβραίων στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, για να δικαιολογήσουν την απαλλοτρίωση, την εθνοκάθαρση και τη γενοκτονία. Από τον Οκτώβριο του 2023, το Ισραήλ προσπαθεί να καταστρέψει τη ζωή των Παλαιστινίων στη Γάζα, για να επαναλάβει τη Νάκμπα του 1948, προχωρώντας με τη σειρά του σε μια γενοκτονία χωρίς προηγούμενο στον 21ο αιώνα. Την ώρα που οι έποικοι εντείνουν τις επιθέσεις τους στη Δυτική Όχθη, οι Παλαιστίνιοι εντός της πράσινης γραμμής (του 1949) αντιμετωπίζουν μεγαλύτερες διακρίσεις από ποτέ και το Ισραήλ πραγματοποιεί στρατιωτικές επιθέσεις εναντίον του Λιβάνου, της Συρίας και του Ιράν.
Η άμεση συμμετοχή ή η βαθιά συνενοχή των περισσότερων δυτικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων είναι πλέον ξεκάθαρη, όπως και των αραβικών χωρών που «εξομαλύνουν» τις σχέσεις τους με το γενοκτόνο κράτος, ενώ σε πολλές άλλες χώρες οι άρχουσες τάξεις ασκούν ευγενικές κριτικές αλλά χωρίς πραγματική αντίσταση. Όλα αυτά στο όνομα ενός αρρωστημένου «δικαιώματος στην αυτοάμυνα του Ισραήλ», το οποίο επιχειρεί να παρουσιάσει τον επιτιθέμενο ως θύμα και αντίστροφα.
Αντίσταση απέναντι στην καταστολή
Ευτυχώς, σε μεγάλο μέρος του κόσμου, οι λαϊκές μάζες έχουν κινητοποιηθεί για να απαιτήσουν τον τερματισμό των σφαγών, το τέλος του αποκλεισμού της Γάζας και την επιβολή κυρώσεων κατά του Ισραήλ. Και αντιμετωπίζουν ανελέητη καταστολή, με απαγορεύσεις, φυλακίσεις, αστυνομικές και δικαστικές επιθέσεις, ψεύτικες κατηγορίες για αντισημιτισμό, κλπ.
Η Πορεία για τη Γάζα [March for Gaza] και η Αυτοκινητοπομπή Soumud προσπάθησαν να σπάσουν τον αποκλεισμό της Γάζας και να φέρουν βοήθεια στους Παλαιστίνιους. Η καταστολή που δέχτηκαν στην Αίγυπτο και τη Λιβύη έδειξε την τρομακτική συνενοχή των καθεστώτων αυτών με τη γενοκτονία. Χιλιάδες άνθρωποι ξυλοκοπήθηκαν, εκφοβίστηκαν, συνελήφθησαν και στάλθηκαν πίσω στις χώρες καταγωγής τους, με την ελάχιστη αντίδραση από τις κυβερνήσεις τους.
Οι Στολίσκοι της Ελευθερίας [Freedom Flotillas], που μετέφεραν προσωπικότητες παγκόσμιας φήμης, προσπάθησαν επίσης, πιο συμβολικά, να σπάσουν τον αποκλεισμό. Κατάφεραν να αναδείξουν ακόμη περισσότερο την πλήρη περιφρόνηση του σιωνιστικού κράτους για το διεθνές δίκαιο, την περιφρόνησή του για την αλήθεια και κάθε όριο στη δικαιοδοσία του, συμβολίζοντας το απεριόριστο της αποικιοκρατίας του.
Σε πολλές χώρες, απλά απαγορεύεται η έκφραση αλληλεγγύης και η διατύπωση αιτημάτων της, όπως στην Αλγερία, όπου η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι υποστηρίζει την Παλαιστίνη, αλλά εμποδίζει την έκφραση της αλληλεγγύης αυτής.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες και αλλού, οι διαμαρτυρίες και οι καταλήψεις έχουν απαγορευτεί ή έχουν δεχτεί βίαιες επιθέσεις από το κράτος. Καθηγητές πανεπιστημίων έχουν απολυθεί επειδή υποστήριξαν το κίνημα. Οι φοιτητές και οι έγχρωμοι, ιδίως όσοι προέρχονται από τη Μέση Ανατολή, έχουν γίνει ιδιαίτερος στόχος της καταστολής.
Η ποινικοποίηση των οργανώσεων αλληλεγγύης είναι μια άλλη βασική τακτική. Η βρετανική κυβέρνηση ανακήρυξε το κίνημα άμεσης δράσης Palestine Action ως τρομοκρατική οργάνωση, η υποστήριξη της οποίας να αποτελεί ποινικό αδίκημα. Δικηγόροι, ιερείς και άλλοι επώνυμοι συνελήφθησαν όλοι σε μια αυθόρμητη δράση διαμαρτυρίας. Το γαλλικό κράτος απειλεί να διαλύσει την Urgence Palestine από τον Απρίλιο, αλλά δεν το έχει κάνει ακόμα, ίσως λόγω μιας μεγάλης διεθνούς εκστρατείας εναντίωσης σε αυτό.
Στη Γερμανία, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι που έχουν κινητοποιηθεί αντιμετώπισαν μια ανελέητη καταστολή. Οι ψευδείς κατηγορίες για αντισημιτισμό χρησιμοποιούνται για να απαγορευτούν διαδηλώσεις, να κλείσουν μέσα ενημέρωσης και να δυσφημιστεί ολόκληρο το κίνημα. Η εργαλειοποίηση του αντισημιτισμού αποτελεί ιδιαίτερο πρόβλημα στη Γερμανία, όμως επίσης χρησιμοποιείται εναντίον του κινήματος παντού, ακόμα και εναντίον εβραϊκών οργανώσεων που λένε το «Όχι στο όνομά μας».
Στο κράτος του Ισραήλ, ακόμη και αν η μεγάλη πλειοψηφία του εβραϊκού πληθυσμού υποστηρίζει τη δράση του στρατού, υπάρχει μια αντίδραση ενάντια στα εγκλήματα πολέμου που διαπράττονται σε βάρος των Παλαιστινίων, ενάντια στις ενέργειες των εποίκων στη Δυτική Όχθη και στην πολιτική της ακροδεξιάς κυβέρνησης Νετανιάχου, ιδίως στην εγκληματική βούληση για εκδίωξη του πληθυσμού της Γάζας.
Η υποκρισία βασιλεύει, με τις κυβερνήσεις να επιτίθενται και να ποινικοποιούν όλες τις διαδηλώσεις υποστήριξης και αλληλεγγύης προς την παλαιστινιακή αντίσταση, οποιασδήποτε μορφής, ακόμα και περιορισμένης -όπως τραγούδια σε ένα μουσικό φεστιβάλ-, ενώ ταυτόχρονα αρνούνται να καταδικάσουν και να λάβουν κυρώσεις κατά του Ισραήλ.
Αλλά, φυσικά, στην Παλαιστίνη η καταστολή είναι η πιο έντονη. Στη Δυτική Όχθη, οι επιθέσεις έχουν ενταθεί εξαιρετικά τους τελευταίους μήνες, με καθημερινές επιθέσεις εποίκων εναντίον Παλαιστινίων και καταστροφές σπιτιών. Επίσης είδαμε το Ισραήλ να εξοπλίζει και στηρίζει οικονομικά παλαιστινιακές συμμορίες και τζιχαντιστικές ομάδες προκειμένου να υπονομεύσει από τα μέσα την αντίσταση στη Γάζα.
Οι σφαγές στη Γάζα συνεχίζονται: σε ένα μήνα, περισσότεροι από 600 Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν ενώ περίμεναν στην ουρά για επισιτιστική βοήθεια. Τα σημεία διανομής τροφίμων είναι παγίδες θανάτου. Αρκετές μελέτες δείχνουν τώρα ότι είναι εκατοντάδες χιλιάδες οι κάτοικοι της Γάζας που έχουν πεθάνει τα τελευταία δύο χρόνια.
Η παλαιστινιακή αντίσταση είναι ένα κλειδί για την παγκόσμια κατάσταση
Ο παλαιστινιακός λαός αντιστέκεται στη δεύτερη Νάκμπα και στην εκδίωξή του από το έδαφός του με τα μέσα που διαθέτει. Μέχρι στιγμής, παρά την πείνα, τις τρομερές συνθήκες διαβίωσης και τις δολοφονικές επιθέσεις, στέκονται όρθιοι, αρνούνται να εξαφανιστούν και υπερασπίζονται τον εαυτό τους.
Το διεθνές κίνημα αλληλεγγύης βοήθησε να αποκαλυφθεί η πραγματικότητα και το μέγεθος της γενοκτονίας. Κινητοποίησε εκατομμύρια ανθρώπους και η εκστρατεία για μποϊκοτάζ, αποεπένδυση και κυρώσεις (BDS) μαζί με μαζικές κινητοποιήσεις μπορούν να απομονώσουν αυτό το εγκληματικό καθεστώς, όπως έχει συμβεί και στο παρελθόν, για παράδειγμα για το απαρτχάιντ της Νότιας Αφρικής
Αυτό το κίνημα δεν θα σταματήσει.
Η μοίρα του παλαιστινιακού λαού είναι στενά συνδεδεμένη με τη μοίρα όλων των καταπιεσμένων λαών και με τον παγκόσμιο αγώνα ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επιθέσεις. Ζούμε σε μια περίοδο αυξανόμενων ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, που έχει όμως και περιορισμούς: η Ρωσία για παράδειγμα δεν υποστήριξε το Ιράν όταν το Ισραήλ εξαπέλυσε στρατιωτικές επιθέσεις εναντίον του. Οι επιθέσεις του Ισραήλ και των ΗΠΑ στο Λίβανο, τη Συρία και το Ιράν και η συνενοχή των αραβικών κρατών δείχνουν ότι οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, με επικεφαλής τις ΗΠΑ, θέλουν να ενισχύσουν την κυριαρχία τους σε κάθε σπιθαμή του πλανήτη, σε μια περίοδο έντονης οικονομικής και οικολογικής κρίσης. Και η Μέση Ανατολή παραμένει ένα από τα -αν όχι το κεντρικό- στρατηγικό πεδίο μάχης.
Το να εμποδιστεί η συνέχιση του εποικισμού στην Παλαιστίνη, να εξαναγκαστούν σε υποχώρηση το Ισραήλ και οι, ΗΠΑ, να απελευθερωθεί η Παλαιστίνη από τον ιμπεριαλισμό είναι σημεία-κλειδιά για την παγκόσμια αλλαγή της ισορροπίας δυνάμεων που πρέπει να οικοδομήσουμε για να αλλάξουμε τον κόσμο. Κατά συνέπεια, η 4η Διεθνής καλεί να διπλασιάσουμε τις προσπάθειες για την οικοδόμηση ενός παγκόσμιου κινήματος ενάντια στη γενοκτονία και για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης, ειδικότερα μέσα από μαζική και εργατική δράση. Θα εργαστούμε για να διασφαλίσουμε ότι, ιδιαίτερα με την ευκαιρία της 7ης Οκτωβρίου 2025, ευρείες κινητοποιήσεις θα συμβάλουν στην αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων.
Να απελευθερώσουμε την Παλαιστίνη, η Παλαιστίνη θα μας απελευθερώσει όλους!
Από την Ουκρανία ώς την Παλαιστίνη η κατοχή είναι έγκλημα!
Εκτελεστικό Γραφείο της 4ης Διεθνούς
13 Ιουλίου 2025
Μετάφραση: ΤΠΤ – “4” .