Στο πάρκινγκ του κατασκήνωσης, το τελευταίο λεωφορείο περιμένει. Νέοι που, ως επί το πλείστον, δεν γνωρίζονταν πριν από μια εβδομάδα, ανταλλάσσουν αριθμούς τηλεφώνου, στοιχεία πρόσβασης σε κοινωνικά δίκτυα και αγκαλιές. Εδώ και εκεί, τα δάκρυα ρέουν, σαν να θέλουν να παρατείνουν τις βροχές που σημάδεψαν την εβδομάδα.
«Θα έρθεις στο καλοκαιρινό μας πανεπιστήμιο;
- Όχι, φέτος δεν μπορώ. Αλλά το είπα στους φίλους μου και αρκετοί ενδιαφέρονται.»
Στις 26 Ιουλίου ολοκληρώθηκε η 40ή διοργάνωση της Διεθνούς Συνάντησης Αντικαπιταλιστών Νέων. Παρά τη βροχή που έπεφτε στη Βέλγιο, συγκέντρωσε περίπου 300 νέους, αριθμός αυξημένος κατά 30% σε σχέση με πέρυσι. 300 συμμετέχοντες από 29 χώρες1, χωρίς να υπολογίσουμε τους σύντροφους που αναγκάστηκαν την τελευταία στιγμή να ακυρώσουν τη συμμετοχή τους λόγω έλλειψης βίζας2. Μια επιτυχία που αντικατοπτρίζει τη νέα δυναμική που παρατηρείται σε ορισμένα τμήματα της 4ης Διεθνούς, τα οποία, αν και είναι ως επί το πλείστον πολύ μικρότερα από ό,τι ήταν στην χρυσή εποχή τους μετά το 1968, προσελκύουν και πάλι πολλούς νέους που επιθυμούν να οργανώσουν την αντίδραση στην φασιστική απειλή, στην καταστροφή των κοινωνικών μας κατακτήσεων, την έξαρση της φυλετικής και έμφυλης βίας και το κλιματικό χάος. Το βελγική τμήμα, η Αντικαπιταλιστική Αριστερά, είναι ένα καλό παράδειγμα: σε λίγα χρόνια, ανασυγκρότησε τον τομέα της νεολαίας, κέρδισε το 2% των ψήφων στις ευρωπαϊκές εκλογές και έγινε μία από τις κινητήριες δυνάμεις του κοινωνικού κινήματος που αντιτάχθηκε στη νέα ομοσπονδιακή κυβέρνηση, με επικεφαλής την ακροδεξιά. Είναι λοιπόν φυσικό ότι διαδέχθηκε το γαλλικό τμήμα για να φιλοξενήσει το κάμπινγκ.
Συζητήσεις με βάση τους σημερινούς αγώνες
Οι επείγουσες ανάγκες που επέβαλαν οι τρέχουσες κρίσεις βρήκαν τη θέση τους στο πρόγραμμα και στις συζητήσεις μας. Για πρώτη φορά, η εβδομάδα ξεκίνησε με μια ημέρα αφιερωμένη στον αντιρατσισμό. Αλλά αυτό δεν έμεινε στην άκρη τις επόμενες ημέρες, με την αύξηση των στιγμών αφιερωμένων στην αυτόνομη έκφραση των “φυλετοποιημένων” ατόμων: μια επιτροπή που συνεδρίασε τρεις φορές την εβδομάδα, εργαστήρια χωρίς ανάμειξη, μια αφιερωμένη βραδιά...
Ο αντιφασισμός, επίσης, ήταν ένα θέμα που ήταν πανταχού παρόν. Αρκετές από τις ολομέλειες (φυσικά αυτή της ημέρας “Αντιφασισμός & Διεθνισμός”, αλλά και της ημέρας “Φεμινισμός & αγώνας LGBTI+”, ή αυτή της ημέρας “Αντιρατσισμός”) αφιέρωσαν σημαντικό χρόνο στην ανάλυση της παγκόσμιας ακροδεξιάς και στην αναζήτηση μιας στρατηγικής για την καταπολέμησή της. Η αντιφασιστική επιτροπή, η οποία συνεδρίασε αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της εβδομάδας, έδωσε την ευκαιρία να εκδοθεί ένα μήνυμα αλληλεγγύης προς όλους τους αντιφασίστες ακτιβιστές που υφίστανται καταστολή, από τους Έξι της Σαραγόσα έως τη γαλλική Αντιφασιστική Φρουρά, περνώντας από τη Μάγια, τη γερμανίδα ακτιβίστρια που βρίσκεται φυλακισμένη στην Ουγγαρία.
Το ζήτημα της αντίστασης στην αντιδραστική επίθεση εναντίον των τρανς απασχόλησε επίσης μεγάλο μέρος των συζητήσεων, όπως και οι αγώνες στον κόσμο της εργασίας, απέναντι στην εντατικοποίηση της φοιτητικής εργασίας και την επισφάλεια της νεολαίας στις διάφορες χώρες μας –μεταξύ των καινοτομιών, για το λόγο αυτό, εισήχθη και μια ημέρα με θέμα «Εργασία & συνδικαλισμός».
Αλλά το φόντο αυτής της κατασκήνωσης ήταν, δυστυχώς, ο πόλεμος και η βαρβαρότητα των ιμπεριαλισμών. Ο δυτικός ιμπεριαλισμός, φυσικά, που συνεχίζει τη γενοκτονία στην Παλαιστίνη, παρά τη συνέχιση του κινήματος αλληλεγγύης σε παγκόσμια κλίμακα –ενός κινήματος που παρέμεινε πανταχού παρόν στις συζητήσεις. Αλλά και όλοι οι άλλοι, συμπεριλαμβανομένου του ρωσικού ιμπεριαλισμού, που συνεχίζει τον αποικιακό του πόλεμο στην Ουκρανία και που προσφέρει στις ευρωπαϊκές δυνάμεις ένα πρόσχημα για να στρατιωτικοποιηθούν με ταχείς ρυθμούς. Ποια σύνδεση μπορεί να βρεθεί μεταξύ της απαραίτητης απόρριψης των διαφόρων σχεδίων επανεξοπλισμού, της συνέχισης του ιστορικού μας αγώνα ενάντια στο ΝΑΤΟ και της αλληλεγγύης προς τους λαούς που αγωνίζονται με τα όπλα, όπως ο ουκρανικός λαός; Αυτή η σκέψη, που ήταν κεντρική στο τελευταίο Παγκόσμιο Συνέδριο της 4ης Διεθνούς, δεν έλειψε από τις συζητήσεις του κάμπινγκ. Με κοινή βάση πάντα την αλληλεγγύη προς τους εκμεταλλευόμενους και τους καταπιεσμένους όλων των χωρών και την άρνηση να προτιμάται ο ένας ιμπεριαλισμός έναντι του άλλου.
Ένα ευρωπαϊκό στρατόπεδο, ένας παγκόσμιος αγώνας
Αυτό που έδωσε μια νέα διάσταση σε αυτές τις συζητήσεις ήταν φυσικά η εξαιρετικά σημαντική παρουσία, πέρα από τις συνήθεις χώρες της Δυτικής Ευρώπης, και προσκεκλημένων από άλλα μέρη του κόσμου –ιδίως από τη Λατινική Αμερική και την Ανατολική Ευρώπη. Είναι μια καινοτομία που ανταποκρίνεται επίσης στην εξέλιξη της 4ης Διεθνούς, της οποίας τα μεγαλύτερα τμήματα βρίσκονται πλέον στον Νότιο Ημισφαίριο. Αυτό ακριβώς μας βάζει να ξανασκεφτούμε τον ίδιο τον ορισμό αυτού του κάμπινγκ, που, αν και «διεθνές» με την έννοια ότι συγκεντρώνει πολλές χώρες και πάντα υποδέχεται καλεσμένους από άλλες ηπείρους, ιστορικά οργανώνεται στην Ευρώπη από τις οργανώσεις νέων των ευρωπαϊκών τμημάτων της Διεθνούς. Αν και φαίνεται προφανώς αδύνατο να οργανωθεί ένα παγκόσμιο κάμπινγκ όπου οι νέοι από όλες τις χώρες θα μπορούσαν να συμμετέχουν υπό τις ίδιες συνθήκες, παραμένει ανοιχτό το ερώτημα του πώς να ληφθεί υπόψη αυτή η νέα κατάσταση: μήπως μπορούμε να συμπεριλάβουμε περισσότερο τις εξωευρωπαϊκές οργανώσεις στην πολιτική προετοιμασία των επόμενων συναντήσεων; Μήπως μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την εμπειρία αυτών των ευρωπαϊκών κάμπινγκ για να την αναπαραγάγουμε σε άλλες περιοχές του πλανήτη;
Ζεστό νερό, ηχοσύστημα και ενοχλημένοι γείτονες
Αλλά εκτός από τις συζητήσεις, το κάμπινγκ είναι επίσης και μια μοναδική ανθρώπινη εμπειρία γεμάτη εκπλήξεις –ειδικά όταν αντιμετωπίζεις την τεχνική πρόκληση να το οργανώσεις σε ένα εντελώς άδειο οικόπεδο. Μεταξύ της παράδοσης τροφίμων που έφτασε πέντε ημέρες αργότερα, των ντους που παραδόθηκαν με καμένη ασφάλεια και της γεννήτριας που χρειάστηκε να αντικατασταθεί, υπήρξαν και μια σειρά απρόβλεπτων καταστάσεων. Αλλά με τον Δανό ηλεκτρολόγο μας, τους Ελβετούς οδηγούς μας και τους αυτοσχέδιους Ισπανούς και Καταλανούς ηχολήπτες μας, δεν μας έλειψαν οι πόροι. Όλες οι επιχειρήσεις με τις οποίες έπρεπε να συνεργαστούμε, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, μας έθεσαν μπροστά σε νέες προκλήσεις. Και όλες αυτές τις προκλήσεις τις αντιμετωπίσαμε με δημοκρατική αυτοδιαχείριση. Από αυτό μπορεί κανείς να βγάλει τα πολιτικά συμπεράσματα που θέλει.
Και τώρα, ο αγώνας
Για εμάς, τους νέους/ες επαναστάτες ακτιβιστές, μια εβδομάδα όπως αυτή είναι πάντα γεμάτη συναισθήματα. Και η επιστροφή στην πραγματικότητα είναι μερικές φορές δύσκολη. Είναι αόμα και σπαρακτικό να βλέπουμε να φεύγουν τα λεωφορεία γεμάτα με συντρόφους που, στην πλειονότητά τους, δεν θα τους ξαναδούμε για ένα χρόνο. Και δεν είναι ποτέ εύκολο, μετά από όλα αυτά, να επιστρέψουμε στη δουλειά μας όπου μας εκμεταλλεύονται, στην οικογένειά μας από την οποία κρύβουμε τον σεξουαλικό μας προσανατολισμό, ή στο πανεπιστήμιό μας που καλεί την αστυνομία μόλις ανοίξουμε λίγο το στόμα μας. Για μια εβδομάδα, ονειρευτήκαμε μαζί έναν κόσμο χωρίς σύνορα, χωρίς ιεραρχίες και χωρίς καταπίεση, και πρέπει να επιστρέψουμε απότομα στην πραγματικότητα. Αλλά η τρυφερότητα των λαών δεν είναι μόνο ένα μακρινό ιδανικό: είναι το όπλο μας.
Η διεθνής αλληλεγγύη μόλις έδωσε ένα μεγάλο χτύπημα στον Βίκτορ Όρμπαν, επιβάλλοντας τη διεξαγωγή του Pride στη Βουδαπέστη. Η ίδια, επιτέλους, πέτυχε την απελευθέρωση του Ζορζ Ιμπραήμ Αμπντάλα. Αρχίζει να επιβάλει την απομόνωση του ισραηλινού καθεστώτος, που παραμένει βίαιο αλλά είναι όλο και πιο στριμωγμένο. Αργά ή γρήγορα, θα νικήσει όλους τους αντιδραστικούς, τους ματσό, τους μπάτσους, τους τραπεζίτες, τους ιδιοκτήτες, τους πετρελαιάδες, τους γκουρού της τεχνολογίας, τους αποίκους, τους μαθητευόμενους φασίστες και τους αυθεντικούς δικτάτορες. Μέχρι τότε, κανένα σύνορο δεν θα μας εμποδίσει να αγωνιζόμαστε δίπλα-δίπλα.
9 Αυγούστου 2025
Αυτό το άρθρο συντάχθηκε από την οργανωτική ομάδα του κατασκήνωσης: Léonard Brice, Lucie Choquet, Elena Fernández-Fernández, Léa Maucourt, Denis Verstraeten
Μετάφραση στα ελληνικά: ΤΠΤ - “4”
- 1Βέλγιο, Γαλλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Ιρλανδία, Σκωτία, Ουαλία, Αγγλία, Ολλανδία, Δανία, Σουηδία, Νορβηγία, Γερμανία, Αυστρία, Ελβετία, Κόσοβο, Ρουμανία, Ουκρανία, Ρωσία, Λετονία, Ηνωμένες Πολιτείες, Πουέρτο Ρίκο, Μεξικό, Παναμάς, Βραζιλία, Μάλτα, Κύπρος, Αυστραλία.
- 2Αλγερία, Μαρόκο, Πακιστάν, Φιλιππίνες, Σουδάν.