Ένα τεράστιο κύμα βίας έχει ξεσπάσει σε όλη τη χώρα: περισσότεροι από δέκα νεκροί μέχρι στιγμής, απαγωγές αστυνομικών, 329 συλλήψεις, πυρπολήσεις αυτοκινήτων, πυροβολισμοί σε εμπορικά κέντρα, βόμβες σε διάφορες πόλεις, κατάληψη του τηλεοπτικού καναλιού 10, επιθέσεις στους δρόμους. Οι κυριότερες φυλακές της χώρας εξακολουθούν να βρίσκονται υπό την κατοχή εγκληματιών που κρατούν ομήρους 142 δεσμοφύλακες, υπαλλήλους και λειτουργούς. Δύο από τους κύριους ηγέτες των μαφιόζικων ομάδων απέδρασαν από τη φυλακή. Σε όλο το εκπαιδευτικό σύστημα, τα μαθήματα έχουν ανασταλεί. Σχεδόν όλοι οι εμπορικοί χώροι έκλεισαν τις πόρτες τους. Η κυκλοφορία στις πόλεις ήταν χαοτική, οι άνθρωποι εγκατέλειψαν τις δουλειές τους και έσπευσαν να καταφύγουν στα σπίτια τους. Οι ψεύτικες ειδήσεις πολλαπλασιάστηκαν στα κοινωνικά δίκτυα, χωρίς τα μέσα ενημέρωσης, είτε δημόσια είτε ιδιωτικά, να επισημαίνουν με σαφήνεια τι είχε συμβεί. Ο Ισημερινός διέρχεται μια στιγμή πολύ βαθιάς κρίσης, ίσως μια από τις σοβαρότερες στην ιστορία του.
Τα άμεσα προηγούμενα αυτής της κατάστασης είναι:
1.Η αποκάλυψη της διείσδυσης της διακίνησης ναρκωτικών και του οργανωμένου εγκλήματος στους κρατικούς φορείς: στην απονομή δικαιοσύνης, σε αστυνομία, ένοπλες δυνάμεις και πολιτικά κόμματα. Οι έρευνες έφεραν στο φως ηχογραφήσεις και έγγραφα που αποκαλύπτουν με σαφήνεια τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν οι οργανωμένες μαφίες και τον τρόπο με τον οποίο διαφθείρουν δημόσιους υπαλλήλους και πολιτικούς για να τους θέσουν στην υπηρεσία της διακίνησης ναρκωτικών.
2. Υπήρξαν οι αλλαγές στην ηγεσία της Αστυνομίας και των Ενόπλων Δυνάμεων και η απόφαση να μεταφερθούν τα αφεντικά της μαφίας από τις φυλακές όπου έχουν τον πλήρη έλεγχο σε άλλες όπου δεν θα έχουν την ίδια δύναμη να δρουν και να αντιμετωπίζουν άλλες εγκληματικές ομάδες. Και παράλληλα, ανακοινώθηκαν η δυνατότητα έκδοσης, η κατασκευή φυλακών υψίστης ασφαλείας και η απόφαση της κυβέρνησης να πάρει πίσω τον έλεγχο των φυλακών.
3. Η ανακοίνωση της κυβέρνησης ότι κηρύσσει πόλεμο κατά των μαφιών και ότι ο στρατός θα μπει στη μάχη. Στην πραγματικότητα, ο κεντρικός άξονας των πιθανών ερωτημάτων προς τη Λαϊκή Διαβούλευση είναι η συμμετοχή του στρατού στον αγώνα κατά του οργανωμένου εγκλήματος.
Η πρώτη αντίδραση της κυβέρνησης ήταν να κηρύξει κατάσταση έκτακτης ανάγκης, η οποία συνεπάγεται απαγόρευση κυκλοφορίας και κινητοποίηση της αστυνομίας και των ενόπλων δυνάμεων, και στη συνέχεια μια κατάσταση εσωτερικού πολέμου εναντίον 22 ομάδων του οργανωμένου εγκλήματος, τις οποίες έχει χαρακτηρίσει ως τρομοκρατικές. Με αυτόν τον τρόπο προσπαθεί να ανακτήσει τον έλεγχο. Αλλά δεν είναι δυνατόν να γνωρίζουμε ποια πορεία θα πάρει αυτή η αντιπαράθεση. Οι φυλακές εξακολουθούν να βρίσκονται στα χέρια του οργανωμένου εγκλήματος, η χώρα δεν έχει καταφέρει να επιστρέψει στην εργασία, το εμπόριο έχει ανοίξει μόνο μερικώς σε μερικές πόλεις και τα μαθήματα εξακολουθούν να γίνονται διαδικτυακά. Από την αρχή, η κυβέρνηση Νομπόα υιοθέτησε έναν λόγο όχι μόνο για μια εσωτερική σύγκρουση απέναντι σε μια δύναμη που έσπασε το μονοπώλιο της κρατικής βίας, αλλά ανέβασε και τους τόνους, λέγοντας ότι βρισκόμαστε σε κατάσταση εγχώριου πολέμου, θα μπορούσαμε να πούμε εμφυλίου, και μιλάει για τον στόχο της που είναι η εξόντωση των 22 εγκληματικών ομάδων. Όμως οι ομάδες αυτές διαθέτουν δεκάδες χιλιάδες μαχητές, είναι βαριά οπλισμένες, ελέγχουν τις φυλακές και τις γειτονιές των μεγάλων πόλεων της χώρας και έχουν δημιουργήσει, με τη βία και με χρήματα, βάσεις κοινωνικής στήριξης και κρατούν ομήρους σημαντικά τμήματα του πληθυσμού που υπόκεινται σε τρομοκρατία και εκβιασμούς.
Μπορεί να επιβεβαιωθεί ότι οι μαφίες πέτυχαν το αποτέλεσμα που στόχευαν και έβαλαν το κράτος και τον πληθυσμό σε θέση αδυναμίας, πολύ πέρα και από την πραγματική εμβέλεια των επιθέσεων και των εγκληματικών ενεργειών. Φυσικά, έχουμε να κάνουμε με έναν πληθυσμό χωρίς εμπειρία σε τέτοιου είδους βίαιες επιθέσεις. Κανείς δεν ξέρει τι να κάνει, κανείς δεν ξέρει πώς να αντιδράσει, κανείς δεν ξέρει τι να προτείνει.
Τα πρώτα αποτελέσματα της κατάστασης είναι αρνητικά για τον λαό του Ισημερινού: ένα κύμα φόβου σαρώνει τη χώρα, τα καταστήματα κλείνουν, οι μεταφορές ακινητοποιούνται, η οικονομική ζημιά είναι τεράστια, η απόγνωση μεγαλώνει, ο κόσμος στρέφει το πρόσωπό του, για άλλη μια φορά, προς τη μετανάστευση, όλοι θέλουν να φύγουν. Οι ηγέτες της ακροδεξιάς προσπαθούν να ψαρέψουν σε ταραγμένα νερά, ενώ οι κοινωνικές οργανώσεις στριμώχνονται και εμποδίζονται να δράσουν και να διαδηλώσουν ενάντια στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές.
Σήμερα, το θεμελιώδες ερώτημα είναι τι να προτείνουμε και πώς να δράσουμε από την πλευρά του λαϊκού στρατοπέδου και των κοινωνικών οργανώσεων. Αυτές είναι οι πιο επικίνδυνες στιγμές, όπου ενισχύεται ένας ακροδεξιός λόγος τύπου Μπουκέλε, επειδή η συνείδηση του πληθυσμού μπορεί εύκολα να χειραγωγηθεί σε μια εποχή τέτοιας ανησυχίας και φόβου, όταν δεν υπάρχει βιώσιμο μέλλον και η απαισιοδοξία είναι διάχυτη. Είναι επίσης μια ευκαιρία για τη Δεξιά να περάσει τους πιο κατασταλτικούς της νόμους και να εφαρμόσει το νεοφιλελεύθερο σχέδιό της ενάντια στους εργαζόμενους. Η ήττα του λαϊκού στρατοπέδου θα μπορούσε να γίνει πολύ βαθιά.
Απέναντι σε αυτό, είναι απαραίτητο οι κοινωνικές οργανώσεις, ιδίως η FUT [=Εργατική συνομοσπονδία του Ισημερινού] και η CONAIE [=Συνομοσπονδία ιθαγενικών εθνοτήτων του Ισημερινού], μαζί με φεμινιστικές, περιβαλλοντικές οργανώσεις και οργανώσεις γειτονιάς, να ορθώσουν το ανάστημά τους και να προτείνουν λαϊκές λύσεις απέναντι στην κρίση. Μόλις αρθεί η κατάσταση έκτακτης ανάγκης, να οργανωθεί μια μεγάλη διαδήλωση για την ειρήνη και ενάντια στη βία του οργανωμένου εγκλήματος, για να δεχτεί ότι ο λαός του Ισημερινού θα αντισταθεί στην επίθεση του εγκλήματος και ότι οι πόλεις, οι δρόμοι και οι αυτοκινητόδρομοι ανήκουν στους ανθρώπους και όχι στο έγκλημα.
Αυτή η κινητοποίηση θα απαιτήσει επίσης από την κυβέρνηση να αναλάβει δράση, όχι μόνο άμεσα, αλλά και σε βάθος, για να αντιμετωπίσει τις δομικές αιτίες του προβλήματος που βιώνουμε, επειδή η στρατιωτική επέμβαση δεν θα είναι ποτέ αρκετή, και ότι δεν θα της επιτραπεί να εκμεταλλευτεί αυτά τα τραγικά γεγονότα για να δρομολογήσει μέτρα εναντίον των φτωχών, οι οποίοι είναι αυτοί που πληρώνουν τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης και της ανασφάλειας.
Πρέπει να απαιτηθεί η άμεση κατάργηση των διαταγμάτων με τα οποία χαρίστηκαν τα χρέη των επιχειρηματιών, και να αναγκαστούν να πληρώσουν και να επισημανθεί επίσης ξεκάθαρα ότι και αυτό είναι μια μορφή διαφθοράς, στην προκειμένη περίπτωση του ιδιωτικού τομέα. Τα χρήματα αυτά από τους απλήρωτους φόρους θα πρέπει να διατεθούν άμεσα σε κοινωνικά προγράμματα, ειδικά για τους νέους από τα φτωχότερα στρώματα του πληθυσμού.
Να αναστείλει άμεσα την πληρωμή του εξωτερικού χρέους, προκειμένου να σταματήσει η οικονομική κρίση και για να υπάρχουν πόροι για την αντιμετώπιση του οργανωμένου εγκλήματος και την αντιμετώπιση των επειγουσών αναγκών του πληθυσμού, να πληρώσει το χρέος του κράτους προς το IESS [= Ταμείο κοινωνικής ασφάλισης του Ισημερινού], να επιλύσει την ενεργειακή κρίση, να πληρώσει τα χρέη προς τους δήμους και τις περιφερειακές αυτοδιοικητικές αρχές και να βελτιώσει την ποιότητα της υγειονομικής περίθαλψης.
Μέσα στο λαϊκό στρατόπεδο, είναι απαραίτητη η ενίσχυση των οργανώσεων των κοινοτήτων, των αγροτών, των γειτονιών, των μικρών παραγωγών, των φεμινιστών, των οικολόγων, των εργατών της υπαίθρου και των πόλεων, ως ο καλύτερος τρόπος για να αντισταθούμε στη διείσδυση της εγκληματικής μαφίας και της μαφίας του εμπορίου ναρκωτικών. Είναι επείγον να εκπονηθεί ένα εθνικό σχέδιο για τις οργανώσεις αυτές ώστε να συμμετέχουν πλήρως σε μια αυτοοργανωμένη αντίσταση κατά του εγκλήματος. Χωρίς την ενεργό συμμετοχή του πληθυσμού τίποτα δεν θα λυθεί, γι'αυτό πρέπει να σχεδιάσουμε στρατηγικές από τα κάτω. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να καταπολεμήσουμε το οργανωμένο έγκλημα για τους νέους μας.
Να ξεκινήσει μια εκστρατεία κατά όλων των μορφών βίας, οι οποίες τελικά τροφοδοτούν τη μακρο-βία του οργανωμένου εγκλήματος. Δηλαδή, να καταπολεμήσουμε την έμφυλη βία, τη βία που παράγεται στα δίκτυα όπου επωάζονται το μίσος και οι ψευδείς ειδήσεις και να απορρίψουμε τη συμβολική βία που είναι παρούσα σε κάθε βήμα των πολιτικών αγώνων.
Στο βαθμό που τα αίτια της ανασφάλειας δεν είναι μόνο εθνικά αλλά και διεθνή, η κυβέρνηση πρέπει να ζητήσει τη συγκρότηση μιας επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για την αλληλεγγύη και τη στήριξη της χώρας μας. Ομοίως, θα πρέπει να συσταθεί μια λατινοαμερικανική επιτροπή για τον ίδιο σκοπό.
Movimiento Revolucionarios de las y los Trabajadores
[Επαναστατικό κίνημα των εργαζομένων]
11/01/2024
Μετάφραση (με τη βοήθεια της DeepL): ΤΠΤ- “4”