Κάθε χρόνο, η διεθνής ημέρα αγώνα για τα δικαιώματα των γυναικών αποτελεί στιγμή κλειδί, για να γίνουν ορατοί οι φεμινιστικοί αγώνες κατά του πατριαρχικού καπιταλισμού, ο οποίος προσπαθεί συνεχώς να βρίσκει νέους τρόπους για να μας καταπιέζει και να μας εκμεταλλεύεται. Με την υγειονομική κρίση που προκάλεσε η πανδημία του covid-19 και που προστέθηκε στην οικονομική κρίση και στις επιθέσεις των συντηρητικών κυβερνήσεων ενάντια στα δικαιώματα των γυναικών, η διεθνής κινητοποίηση σε αυτή την ημέρα γίνεται ακόμα πιο σημαντική και επείγουσα.
Η πανδημία προώθησε μια κρίση σε διάφορες πλευρές της ανθρώπινης ζωής και έδειξε με σαφήνεια, ιδιαίτερα όταν εφαρμόστηκαν υγειονομικά μέτρα φυσικής αποστασιοποίησης, ότι οι εργασίες που είναι αληθινά ουσιαστικές είναι αυτές που είναι απαραίτητες για την ίδια τη ζωή. Με τη φυσική αποσταστασιοποίηση, οι γυναίκες περιορίστηκαν στον οικιακό χώρο του νοικοκυριού και έχασαν και την απασχόλησή τους που, έστω και επισφαλώς, τους έδινε κάποιο εισόδημα. Ταυτόχρονα, το υπέρβαρος εργασίας στη φροντίδα της οικογένειας αυξήθηκε σημαντικά. Το ίδιο και η βία και οι γυναικοκτονίες, ως ένας τρόπος για να επιβληθεί ακριβώς στις γυναίκες αυτό το πρόσθετο βάρος. Η πανδημική κρίση ανέδειξε το ότι η εργασία της κοινωνικής αναπαραγωγής βρίσκεται στο κέντρο των εναλλακτικών για τη διαχείριση της κρίσης αυτής και για να βρεθούν λύσεις, αλλά ταυτόχρονα ενέχει και τον κίνδυνο εμβάθυνσης και κρυστάλλωσης των ρόλων των γυναικών στην πραγματοποίησή της.
Ως αντίβαρο, οι γυναίκες σε όλο τον κόσμο δημιούργησαν και ενίσχυσαν τα δίκτυα αλληλεγγύης και αμοιβαιότητας, τις μορφές προστασίας και καταγγελίας του τύπου αυτού βίας, καθώς και μορφές αντίστασης στην πείνα, στη φτώχεια, και στη στέρηση δικαιωμάτων, που επιδείνωσε η πανδημία. Πρωτοβουλίες σε σχέση με την καλλιέργεια, την παραγωγή και την κατανομή της διατροφής και του υγειονομικού προστατευτικού υλικού, η αντικατάσταση φυσικών συνευρέσεων από διαδικτυακές, η δημιουργία μηχανισμών αυτοπροστασίας, ήταν πρωτοβουλίες, μεταξύ άλλων, που εφαρμόστηκαν με την προώθηση των γυναικών. Επιπλέον, οι αγώνες που τις συνέχισαν ενεργητικά οι γυναίκες και μέσα στην πανδημία επέτρεψαν να υπάρξουν σημαντικές νίκες, όπως η νομιμοποίηση της έκτρωσης φέτος στην Κολομβία και προηγουμένως στην Αργεντινή και σε ορισμένες πολιτείες του Μεξικού. Επίσης, οι γυναίκες, που αποτελούν σημαντικό μέρος των «ουσιαστικών εργαζομένων» (υγειονομικό προσωπικό, εκπαιδευτικοί, κλπ.), δεν δίστασαν να ξεκινήσουν απεργίες για να στηρίξουν τις συνθήκες εργασίας τους.
Η ρώσικη εισβολή στην Ουκρανία άγγιξε ιδιαίτερα τις γυναίκες. Οι γυναίκες και τα παιδιά τους αποτελούν τη συντριπτική πλειονότητα του ήδη άνω του ενός εκατομμυρίου προσφύγων που έχει φύγει από τη χώρα. Ταυτόχρονα, οι νέες γυναίκες ιδιαίτερα παίρνουν ενεργά μέρος στην ένοπλη και άοπλη άμυνα της χώρας τους. Οι γυναίκες επίσης παίζουν κρίσιμο ρόλο για την κινητοποίηση των κοινοτήτων της διασποράς και παίζουν επίσης πρωταγωνιστικό ρόλο και στο αντιπολεμικό κίνημα στη Ρωσία.
Η 8 Μάρτη φέτος θα είναι πολύ σημαντική για να διασωθούν οι εναλλακτικές που δημιουργήθηκαν σε όλες αυτές τις χρονιές στέρησης, τονίζοντας το ρόλο που έπαιξε η απεργία γυναικών για την ορατότητα της εργασίας της κοινωνικής αναπαραγωγής.
Καταλαμβάνουμε τους δρόμους, τα κοινωνικά δίκτυα και όλους τους χώρους όπου μπορούν να διεξάγονται οι αγώνες μας. Θέλουμε να ζήσουμε χωρίς ματσισμούς, χωρίς βία, με την αναγνώριση της εργασίας μας και με ισότητα !
Ζήτω η Διεθνής ημέρα αγώνα για τα δικαιώματα των γυναικών!
Ψήφισμα της Διεθνούς Επιτροπής της 4ης Διεθνούς
5 Μαρτίου 2022
Μετάφραση: ΤΠΤ - 4