Κάτω τα χέρια από τη Βενεζουέλα και τη Λατινική Αμερική

Ανακοίνωση του Εκτελεστικού Γραφείου της 4ης Διεθνούς που υιοθετήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2025.

Οι εκβιασμοί και οι οικονομικές απειλές εναντίον της Βραζιλίας, της Κολομβίας, του Μεξικού και της Αργεντινής εντάσσονται σε μια νέα φάση της αμερικανικής πολιτικής απέναντι στη Λατινική Αμερική. Ωστόσο, ο μεγαλύτερος κίνδυνος απειλεί τη Βενεζουέλα, της οποίας ο Τραμπ είναι αποφασισμένος να ανατρέψει την κυβέρνηση. Η αποστολή 10.000 στρατιωτών, ενός τεράστιου οπλοστασίου στην Καραϊβική και επιθέσεων που έχουν ήδη σκοτώσει περισσότερους από 60 ανθρώπους στη θάλασσα, απειλεί όχι μόνο τη Βενεζουέλα αλλά και ολόκληρη την περιοχή. Είναι επείγουσα υποχρέωση των ακτιβιστών σε όλο τον κόσμο να υψώσουν τη φωνή τους και να κινητοποιηθούν ενάντια στον παρεμβατισμό των Ηνωμένων Πολιτειών υπό την ηγεσία του Τραμπ.

Πρωτόγνωρη στρατιωτική ανάπτυξη στην Καραϊβική

Ο κύριος στόχος της αμερικανικής επίθεσης είναι αναμφίβολα η Βενεζουέλα. Με μια άνευ προηγουμένου σφοδρότητα, ο ιμπεριαλιστής ηγέτης και οι υπουργοί Εξωτερικών και Άμυνας, Marco Rubio και Peter Hegseth, εξέδωσαν διάταγμα που χαρακτηρίζει τα εγκληματικά καρτέλ ναρκωτικών ως «τρομοκρατικές οργανώσεις», όρισαν τον Μαδούρο ως αρχηγό ενός ανύπαρκτου καρτέλ (το Cartel de los Soles) και πρόσφεραν αμοιβή 50 εκατομμυρίων δολαρίων για οποιαδήποτε πληροφορία που θα οδηγούσε στη σύλληψη του Βενεζουελάνου.

Ακόμα πιο απειλητική είναι η αποστολή στην Καραϊβική περίπου 10.000 πεζοναυτών, με αεροπλανοφόρα (τα μεγαλύτερα του ναυτικού τους), τορπιλάκατους και πυρηνικά υποβρύχια, πολεμικά πλοία εξοπλισμένα με πυραύλους μεσαίου βεληνεκούς, βομβαρδιστικά B52 και τεχνολογική ικανότητα για την πραγματοποίηση αναλύσεων δεδομένων μεγάλης κλίμακας, στο πλαίσιο μιας επιχείρησης που οι ειδικοί χαρακτήρισαν ως «σεισμική αναδιοργάνωση». Το Πουέρτο Ρίκο επαναστρατιωτικοποιήθηκε και οι συμφωνίες στρατιωτικής συνεργασίας με τις χώρες της Καραϊβικής χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή στρατιωτικής υποδομής που φαίνεται να προετοιμάζει μια μεγάλης κλίμακας επίθεση εναντίον της χώρας που υπήρξε θέατρο της μεγάλης μπολιβαριανής επανάστασης. Κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων μηνών, αυτές οι δυνάμεις πραγματοποίησαν επιθέσεις εναντίον πλοίων (υποτιθέμενων λαθρεμπόρων), με αποτέλεσμα περισσότερους από 60 νεκρούς.

Στις 15 Οκτωβρίου –κάτι που δεν είχε συμβεί ούτε καν κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, καθώς οι επιχειρήσεις της CIA ήταν μυστικές– ο Τραμπ ανακοίνωσε ότι εξουσιοδότησε τη CIA να διεξάγει επιχειρήσεις στη Βενεζουέλα. Σύμφωνα με την εφημερίδα Washington Post, ο πρόεδρος υπέγραψε ένα έγγραφο που εξουσιοδοτεί τη CIA να διεξάγει μυστικές επιχειρήσεις σε ξένες χώρες, από τη συλλογή πληροφοριών μέχρι την εκπαίδευση αντάρτικων δυνάμεων της αντιπολίτευσης και τη διεξαγωγή θανατηφόρων επιθέσεων.

Την Κυριακή 19 Οκτωβρίου, σε ένα νέο βήμα κλιμάκωσης, οι αμερικανικές δυνάμεις πραγματοποίησαν μια θανατηφόρα επίθεση στον Ειρηνικό Ωκεανό εναντίον ενός πλοίου που υποτίθεται ότι ανήκε στην κολομβιανή ομάδα ELN (Εθνικός Απελευθερωτικός Στρατός). Αντιμέτωπος με τη δίκαιη διαμαρτυρία του Γκουστάβο Πέτρο, ο Τραμπ πρόσβαλε τον Κολομβιανό πρόεδρο αποκαλώντας τον «έμπορο ναρκωτικών» και αρχηγό μιας «αδύναμης και πολύ κακής κυβέρνησης», απειλώντας, ως συνήθως, να επιβάλει δασμούς και να κόψει κάθε χρηματοδότηση, ενώ παράλληλα αφαίρεσε την αμερικανική βίζα από τον Πέτρο, την οικογένειά του και τους συμβούλους του. Ενώ ο Πέτρο ανακάλεσε τον Κολομβιανό πρέσβη στην Ουάσινγκτον, ο Τραμπ δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου, απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου, ότι δεν χρειαζόταν κήρυξη πολέμου για να διεξάγει τις επιχειρήσεις του κατά του λαθρεμπορίου σε αυτά που θεωρεί ως δικά του χωρικά ύδατα. «Πάμε εκεί και τους σκοτώνουμε».

Σύμφωνα με δημόσιες εικασίες στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι κύριοι σύμβουλοι του Τραμπ τον προτρέπουν να εισβάλει στη Βενεζουέλα για να ανατρέψει τον Μαδούρο. Και η απονομή του Νόμπελ Ειρήνης στην ακροδεξιά ηγέτιδα της Βενεζουέλας Μαρία Κορίνα Ματσάντο –το οποίο, αν δεν ήταν σοβαρό, θα ήταν ένα από τα πιο κακόγουστα αστεία της εποχής μας– αποτελεί μέρος ενός σχεδίου που αποσκοπεί στην ενίσχυση αυτής που θεωρείται από τους σκληροπυρηνικούς ως η εναλλακτική λύση στον Μαδούρο. Η κυβέρνηση Τραμπ φαίνεται να θέλει να επιβάλει μια μετάβαση προς μια ακροδεξιά κυβέρνηση υπό την ηγεσία του Εντμούντο Γκονζάλες Ουρρούτια και της Μαρία Κορίνα Ματσάντο –η οποία έχει ήδη ζητήσει κυρώσεις κατά της Βενεζουέλας, χωρίς να ενδιαφέρεται για τις επιπτώσεις τους στον εξαθλιωμένο πληθυσμό, και τώρα παραδίδει τη μοίρα της χώρας στα χέρια των αμερικανικών στρατιωτών.

Μπορεί να φαίνεται απίθανο οι Ηνωμένες Πολιτείες να εισβάλουν χερσαία σε χώρες των οποίων κατηγορούν τις κυβερνήσεις για συνενοχή σε λαθρεμπόριο ναρκωτικών, όπως η Βενεζουέλα, η Κολομβία και ακόμη και το Μεξικό. Πρώτον, επειδή ένας παρατεταμένος πόλεμος εισβολής από ξηράς θα συναντούσε σθεναρή αντίσταση από τις ένοπλες δυνάμεις υπό τις διαταγές του Μαδούρο, ενδεχομένως με τη βοήθεια και τη συμπάθεια του πληθυσμού της περιοχής, κάτι που θα σήμαινε ένα νέο Ιράκ πιο κοντά. Δεύτερον, η εμπλοκή σε μια ένοπλη σύγκρουση τέτοιας κλίμακας έρχεται σε αντίθεση με τις υποσχέσεις του Τραμπ προς το δικό του κοινό στις ΗΠΑ, στο οποίο υποσχέθηκε να «βάλει τέλος στους πολέμους». Τρίτον, επειδή υπάρχουν ενδείξεις αντίθεσης από ορισμένους υψηλόβαθμους Αμερικανούς αξιωματούχους σε μια τέτοια λύση, όπως φαίνεται να υποδηλώνει η πρόωρη παραίτηση του επικεφαλής της Στρατιωτικής Διοίκησης Νότου, ναυάρχου Alvin Hosley, στις 16 Οκτωβρίου.

Ωστόσο, η σύνεση επιβάλλει να μην αποκλείσουμε το ενδεχόμενο μιας «τρελής» πολεμικής ενέργειας εκ μέρους του νεοφασιστικού ηγέτη. Τουλάχιστον, σύμφωνα με τις δηλώσεις του, είναι πιθανό να επιλέξει επιθέσεις με drones ή αεροπλάνα εναντίον συγκεκριμένων στόχων στη Βενεζουέλα, προκειμένου να συνεχίσει να αποδυναμώνει την κυβέρνηση.

Μια επιστροφή στο παρελθόν

Από τις πρώτες μέρες της επιστροφής του στο Οβάλ Γραφείο του Λευκού Οίκου, ο Ντόναλντ Τραμπ, ενθαρρυμένος από τα γεράκια των νεοφασιστών του, κρατάει το Μεξικό υπό ισχυρή δασμολογική και αστυνομική-στρατιωτική πίεση (προκειμένου η κυβέρνηση της Κλαούντια Σέινμπαουμ να σταματήσει τη μεταναστευτική ροή στα σύνορα και να καταπολεμήσει τα τοπικά καρτέλ διακίνησης ναρκωτικών). Δρόνοι της CIA πετούν πάνω από το μεξικανικό έδαφος με το πρόσχημα της αναζήτησης εργαστηρίων κοκαΐνης και άλλων ναρκωτικών.

Ο Τραμπ παρενέβη στην εσωτερική πολιτική της Βραζιλίας για να υπερασπιστεί τον φίλο του Μπολσονάρο, ο οποίος καταδικάστηκε για απόπειρα πραξικοπήματος (επιβάλλοντας δασμούς 50% στις εξαγωγές της Βραζιλίας προς τις Ηνωμένες Πολιτείες και ξεκινώντας εμπορικές έρευνες κατά των -πολύ δειλών- πολιτικών της Βραζιλίας για περιορισμό των αμερικανικών εταιρειών big tech). Ακόμη και η Αργεντινή, που κυβερνάται από τον φίλο του Χαβιέρ Μιλέι, δεν ξεφεύγει από απειλές και εκβιασμούς: στα μέσα Οκτωβρίου, σχολιάζοντας ένα νέο δάνειο 20 δισεκατομμυρίων δολαρίων από το ΔΝΤ προς τη χώρα, ο Τραμπ έθεσε ως προϋπόθεση για τη συνέχιση της υποστήριξής του προς τον νεοφασίστα “ελευθεριακό” του Νότου να νικήσει το κόμμα του Μιλέι στις βουλευτικές εκλογές της 26ης Οκτωβρίου. «Αν [ο Milei] χάσει, δεν θα σταματήσουμε τη γενναιοδωρία μας προς την Αργεντινή», δήλωσε ο Τραμπ. Το επεισόδιο αυτό δείχνει να κανονικοποιείται η ρητορική και η πρακτική της άμεσης παρέμβασης της αμερικανικής κυβέρνησης στις εσωτερικές πολιτικές υποθέσεις κυρίαρχων κρατών. (Και φαίνεται, άλλωστε, ότι η απόφαση αυτή του Trump ήταν ένας από τους παράγοντες που συνέβαλαν στη νίκη της κυβέρνησης Μιλέι στις εκλογές.)

Όλες αυτές οι θέσεις, οι τιμωρητικές δηλώσεις και η τεράστια στρατιωτική ανάπτυξη αποτελούν μια επίθεση εναντίον των λατινοαμερικανικών γειτόνων που δεν έχει ξαναγίνει μετά από την εισβολή στη Γρενάδα το 1982. Στο πλαίσιο της ουσιαστικής αλλαγής που επιβάλλει ο Τραμπ στις παγκόσμιες σχέσεις εξουσίας που ίσχυαν εδώ και οκτώ δεκαετίες, η αμερικανική πολιτική απέναντι στη Λατινική Αμερική επιστρέφει στο παρελθόν της παρεμβατικής πολιτικής, που χαρακτηριζόταν από στρατιωτική επιθετικότητα και ανοιχτή πολιτική παρέμβαση, η οποία είχε ήδη χαρακτηρίσει τις σχέσεις της ιμπεριαλιστικής δύναμης με ολόκληρο τον Νότο κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου.

Κάλεσμα για διεθνή αντιιμπεριαλιστική αλληλεγγύη

Οι κατηγορίες κατά του Μαδούρο και των ανώτερων ηγετών της βενεζουελάνικης κυβέρνησης ότι είναι μέλη καρτέλ, όσο ανόητη και αν είναι, αποσκοπεί στο να δικαιολογήσει την παραβίαση της αρχής της αυτοδιάθεσης των λαών και της εδαφικής κυριαρχίας της Βενεζουέλας.

Είναι καιρός να καλέσουμε τις δημοκρατικές, αντικαπιταλιστικές, προοδευτικές και επαναστατικές δυνάμεις του κόσμου, και της περιοχής ειδικότερα, να υπερασπιστούν την εδαφική ακεραιότητα της Βενεζουέλας, των χωρών της Καραϊβικής και ολόκληρης της Λατινικής Αμερικής, απέναντι στις απόπειρες στρατιωτικής ή πολιτικής παρέμβασης, δηλαδή στις απόπειρες να καθοριστεί «από ψηλά και από έξω » (δηλαδή από το Οβάλ Γραφείο) η πολιτική κατεύθυνση κυρίαρχων χωρών. Είναι στο λαό της Βενεζουέλας να αποφασίσει για την κυβέρνησή του, χωρίς καμία άλλη παρέμβαση. Είναι οι κυρίαρχοι λαοί της Λατινικής Αμερικής και όλων των γωνιών του πλανήτη που πρέπει να αποφασίζουν τι θα κάνουν με τους τυράννους τους, τα κοινοβούλιά τους και τις αποφάσεις των δικαστικών τους συστημάτων.

Πρέπει να απαιτήσουμε από τις κυβερνήσεις των Λούλα, Πέτρο, Μπόρικ και Σέινμπαουμ να κάνουν ό,τι μπορούν για να αποτρέψουν κάθε πιθανότητα στρατιωτικής επιθετικότητας και πολιτικής παρέμβασης στη Βενεζουέλα. Είναι θετικό το γεγονός ότι ο Λούλα προσφέρεται ως «μεσολαβητής», όπως έκανε κατά τη συνάντησή του με τον Τραμπ, αλλά όλες αυτές οι κυβερνήσεις πρέπει να απορρίψουν σαφώς, και να το επαναλαμβάνουν συνεχώς, κάθε αμερικανική πρωτοβουλία κατά της Βενεζουέλας.

Η αλληλεγγύη της 4ης Διεθνούς προς τη Βενεζουέλα περιλαμβάνει το αίτημα προς τον Μαδούρο να αποκαταστήσει τις πολιτικές ελευθερίες για το κοινωνικό κίνημα, την αριστερά και τους εργαζόμενους της Βενεζουέλας. Αυτός είναι ο δρόμος που πρέπει να ακολουθηθεί, παράλληλα με τη νόμιμη λαϊκή στρατιωτική κινητοποίηση, για να οικοδομηθεί μια πραγματική εθνική και περιφερειακή ενότητα ενάντια στην ιμπεριαλιστική επιθετικότητα. Μόνο η ευρύτερη ενότητα δράσης μπορεί να συγκρατήσει, να αντισταθεί και να νικήσει την τρέχουσα επιθετικότητα.

  • Αμερικανικά στρατεύματα και όπλα έξω από την Καραϊβική!
  • Να σταματήσουν οι βομβαρδισμοί στην περιοχή!
  • Άμεση αποστρατιωτικοποίηση του Πουέρτο Ρίκο!
  • Να σταματήσουν οι επιθέσεις των ΗΠΑ κατά της Βενεζουέλας και όλης της Λατινικής Αμερικής!



 

Εκτελεστικό Γραφείο της 4ης Διεθνούς

17/10/2025



 Μετάφραση: ΤΠΤ – “4” 

Bureau Executif