Κερδίζοντας από το θάνατο! Η αντιμετώπιση της πανδημίας από τον Μόντι στη νεοφιλελεύθερη Ινδία
Ας είμαστε ξεκάθαροι από την αρχή: αυτό που συμβαίνει στην Ινδία αυτή τη στιγμή είναι μαζική δολοφονία. Και οργανώνεται από έναν άνθρωπο που έχει εμπειρία σε τέτοια θέματα.
Δύο εικόνες συνοδεύουν την τρέχουσα κρίση και περιέχουν μέσα τους την πορεία της κρίσης. Η πρώτη είναι η εικόνα της ινδικής αστυνομίας να πλένει με χλωρίνη τους μετανάστες εργάτες την περασμένη άνοιξη, κατά τη διάρκεια του πρώτου κύματος της πανδημίας, και η πιο ζοφερή, πιο πρόσφατη εικόνα των πυρκαγιών αποτέφρωσης που καίνε σε όλη τη χώρα. Ο δρόμος μεταξύ των 2 σημείων ήταν αναμενόμενος, αλλά η βία έγκειται στο γεγονός ότι αυτό θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί.
Όταν το ποσοστό μόλυνσης μειώθηκε μετά το πρώτο λοκντάουν, το καθεστώς Μόντι κήρυξε τη νίκη επί του ιού. Διανθίζοντας την προπαγάνδα του με ινδουιστική μυθολογία, τον Μάρτιο ο πρωθυπουργός είπε στο έθνος ότι ενώ ο πόλεμος του Mahabharat [μυθική μάχη των ινδουιστικών επών] είχε κερδηθεί σε 18 ημέρες, αυτός θα κέρδιζε τη μάχη του κορονοϊού σε 21 ημέρες.
Η πολιτική διαμορφώθηκε γύρω από αυτές τις άγριες δεισιδαιμονίες. Η ειδική ομάδα εργασίας της κυβέρνησης για τον κορονοϊό σταμάτησε να συνεδριάζει και ο υπουργός Υγείας δήλωσε ότι η Ινδία βρισκόταν «στο τελικό στάδιο αντιμετώπισης της πανδημίας». Η κυβέρνηση καυχιόταν ότι είχε πουλήσει 55 εκατομμύρια δόσεις εμβολίου σε 62 διαφορετικές χώρες.
Ήταν ένα παράδειγμα τέλειου γάμου μεταξύ Hindutva2 και καπιταλισμού. Η Hindutva διαβεβαίωνε την κυβέρνηση ότι ο ιός είχε τελειώσει, ενώ η καπιταλιστική απληστία νομισματοποιούσε μια παγκόσμια πανδημία.
Καπιταλισμός του εμβολίου
Το σωτήριο εμβόλιο διατίθεται δωρεάν σε όλες σχεδόν τις χώρες του παγκόσμιου Βορρά, στην Ινδία όμως όχι. Το Serum Institute of India (SII), ο μεγαλύτερος κατασκευαστής εμβολίων στον κόσμο, είναι σήμερα ο κύριος κατασκευαστής του εμβολίου στη χώρα. Τον Ιανουάριο πούλησε τις πρώτες 100 εκατομμύρια δόσεις του εμβολίου στην ινδική κυβέρνηση σε «ειδική τιμή» 200 ρουπίες (2,74 δολάρια) ανά δόση, στην συνέχεια αύξησε την τιμή. Στην ιδιωτική αγορά το εμβόλιο πωλείται προς 1.000 ρουπίες (13,68 δολάρια) ανά δόση.
Η SII είναι μια ιδιωτική εταιρεία της οποίας ηγείται ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους στον πλανήτη, ο Cyrus Poonawala, η καθαρή περιουσία του οποίου ανέρχεται σε περίπου 13 δισεκατομμύρια δολάρια. Ο Poonawala έκανε την περιουσία του ως εκτροφέας και δρομέας αλόγων. Αυτά τα ανώτερα ένστικτα του τζόγου, καθοδήγησαν τον γιο του Adar Poonawala, να κοιτάξει την καταστροφική παγκόσμια πανδημία πέρυσι και να αποφασίσει ότι ήταν η στιγμή του να βγάλει λεφτά. Σε συνέντευξή του σε διεθνή μέσα ενημέρωσης, ο Poonawala τόνισε ότι επρόκειτο να «πάρει το ρίσκο και να γίνει πρωτοπόρος».
Οι συνήθεις ύποπτοι πήδηξαν σε αυτό το τρένο της μετατροπής έκτακτων καταστάσεων δημόσιας υγείας σε ιδιωτικό κέρδος. Το Ίδρυμα Μελίντα και Μπιλ Γκέιτς επένδυσε 150 εκατομμύρια δολάρια, ενώ οι εταιρείες-βαμπίρ Goldman Sachs, Citi και Avendus Capital έγιναν οι κύριοι σύμβουλοι της SII. Όπως όλες οι ελίτ του παγκόσμιου Νότου που έχουν εκπαιδευτεί καλά στη νεοφιλελεύθερη γλώσσα, ο Poonawalla δήλωσε ότι ο υψηλός αντιαποικιακός στόχος του είναι η προμήθεια «της πλειονότητας του εμβολίου, τουλάχιστον αρχικά… στους συμπατριώτες μας, πριν πάει στο εξωτερικό».
Στην πραγματικότητα, σχεδόν το 80% του SII πήγε στο εξωτερικό με υψηλό κέρδος, μέχρι που η ινδική κυβέρνηση επέβαλε τελικά την απαγόρευση των εξαγωγών, καθώς ο αριθμός των θανάτων άρχισε να αυξάνεται.
Οι λεπτομέρειες αυτού του καπιταλιστικού μακάβριου αποκαλύφθηκαν σύντομα. Ο πλούτος του Cyrus Poonawalla αυξήθηκε κατά 85% σε 5 μήνες. Και καθώς ο καπνός από τις νεκρικές πυρές άρχισε να σκοτεινιάζει τον ουρανό της Ινδίας, στα τέλη Μαρτίου, ο Adar Poonawalla υπέγραψε συμφωνία για να νοικιάσει μια έπαυλη στο Λονδίνο έναντι του ποσού ρεκόρ των 70.000 δολαρίων την εβδομάδα.
Νεοφιλελεύθερη παραγωγή θανάτου
Το καθεστώς Μόντι είναι άμεσα υπεύθυνο για την τρέχουσα αιματοχυσία. Όμως ο δρόμος προς τα εδώ ανοίχτηκε από όλους τους προηγούμενους, εκείνους που, από τη δεκαετία του 1980, συμμορφώθηκαν πρόθυμα με τα προγράμματα διαρθρωτικής προσαρμογής του ΔΝΤ και κατέστρεψαν τους θεσμούς και τις υποδομές της Ινδίας που δημιουργούσαν ζωή. Προφανώς, χρειαζόμασταν περισσότερα αυτοκίνητα, περισσότερα φράγματα, εις βάρος της διατροφής και της υγειονομικής περίθαλψης.
Η ινδική οικονομία απελευθερώθηκε επίσημα το 1991 υπό την κυβέρνηση του Κογκρέσου. Η ιστορία που ακολούθησε θα σας είναι ανησυχητικά οικεία.
Η μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος, το ιερό δισκοπότηρο του νεοφιλελευθερισμού, στην πραγματικότητα άνοιξε «ένα έλλειμμα εσόδων», καθώς οι πλούσιοι απαλλάχθηκαν από τη φορολογία και το κράτος, ενώ αύξησε τις στρατιωτικές δαπάνες, μείωσε τις επενδύσεις του δημόσιου τομέα και τις κοινωνικές δαπάνες. Θέλω να τονίσω ότι όχι μόνο το Κογκρέσο ή το BJP3, αλλά κάθε κυβερνητικός συνασπισμός, σε πολιτειακό και ομοσπονδιακό επίπεδο, ακολούθησε αυτή την πορεία, συμπεριλαμβανομένων των σταλινικών που ήταν στην εξουσία στην πατρίδα μου, τη Δυτική Βεγγάλη, των οποίων η πιο περίφημη προσπάθεια ήταν να στερήσουν από τους αγρότες τη γη τους για να χτίσουν ένα εργοστάσιο αυτοκινήτων. Περισσότεροι από 50 εκατομμύρια Ινδοί στερήθηκαν την ιδιοκτησία τους, για να ανοίξουν δρόμο για αναπτυξιακά έργα όπως μεγάλα φράγματα τα πρώτα 50 χρόνια της ανεξαρτησίας για να τροφοδοτήσουν την παραγωγιστική προσταγή του καπιταλισμού. Οι έρευνες δείχνουν ότι πάνω από το 50% των αποστερημένων από τη γη τους ήταν adivasis4 ή ιθαγενείς (indigenous) που ζούσαν σε λόφους και δασικές εκτάσεις όπου χτίστηκαν τα περισσότερα φράγματα και ορυχεία.
Ο τομέας της υγειονομικής περίθαλψης μας διηγείται μια παρόμοια ιστορία αρπαγής. Σύμφωνα με το BMJ, σήμερα η Ινδία διαθέτει μόλις 0,8 γιατρούς και 0,7 νοσοκομειακές κλίνες ανά 1000 κατοίκους και είναι η τρίτη μεγαλύτερη σε στρατιωτικές δαπάνες στον κόσμο, μετά τις ΗΠΑ και την Κίνα. Αλλά δεν έμειναν όλοι χωρίς υγειονομική περίθαλψη. Η ιδιωτική βιομηχανία υγειονομικής περίθαλψης εκτοξεύτηκε υπό τον νεοφιλελευθερισμό, με τη χώρα να κατατάσσεται μεταξύ των 20 πρώτων χωρών για τις ιδιωτικές δαπάνες υγειονομικής περίθαλψης, ενώ είναι από τις χαμηλότερες για τις δαπάνες δημόσιας υγείας.
Η λιτότητα, όπως μας διδάσκει η Ruthie Gilmore, είναι η «οργανωμένη εγκατάλειψη» της ζωής και της δημιουργίας ζωής, συνδυασμένη με την «οργανωμένη βία». Το κλείσιμο των σχολείων και των νοσοκομείων και η επέκταση των φυλακών και των αμυντικών προϋπολογισμών είναι ο ένας καθρέφτης του άλλου.
Η λιτότητα, ωστόσο, απλώς ενισχύει αυτό που αποτελεί βασική οργανωτική αρχή του καπιταλισμού, τη μείωση της αξίας της ανθρώπινης ζωής. Ενώ ο καπιταλισμός προσπαθεί να μειώσει την αξία της εργατικής δύναμης προκειμένου να αυξήσει την υπεραξία, αυτό που σημαίνει συγκεκριμένα για την εργατική τάξη είναι, ακολουθώντας την έννοια της απόρριψης, της Rosemary Hennessy, αυτό που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε κατασκευή της απόρριψης. Αυτός ο μηχανισμός υπερβαίνει την οικονομική προσπάθεια μείωσης των μισθών. Πράγματι, οι μισθοί μειώνονται κυρίως αποτελεσματικά όταν το κεφάλαιο μπορεί να μειώσει επιτυχώς τις παραμέτρους της κοινωνικής αναπαραγωγής της ζωής και της εργατικής δύναμης. Οι κοινωνικές καταπιέσεις, όπως η φυλή, το φύλο και η κάστα, είναι μερικές από τις βασικές κινητήριες δυνάμεις για τη μείωση της κοινωνικής αναπαραγωγής.
Θα πρέπει να θυμηθούμε ένα σκοτεινό απόσπασμα στο Κεφάλαιο, όπου ο Μαρξ περιγράφει πώς, κατά τη διάρκεια της εποχής του στη Βρετανία, οι γυναίκες «εξακολουθούσαν να χρησιμοποιούνται περιστασιακά αντί για άλογα για τη ρυμούλκηση των σκαφών του καναλιού, επειδή η εργασία που απαιτείται για την παραγωγή αλόγων και μηχανών είναι ένα επακριβώς γνωστό μέγεθος, ενώ εκείνη που απαιτείται για τη συντήρηση των γυναικών του πλεονάζοντος πληθυσμού είναι κάτω από κάθε υπολογισμό». Ο Michael Goldfield έκανε πρόσφατα μια παρόμοια επισήμανση σχετικά με τον ρόλο της δουλείας και του ρατσισμού στις ΗΠΑ, δείχνοντας πώς «τόσο οι καλλιεργητές όσο και η βιομηχανία του Βορρά επωφελήθηκαν από τη φτηνή εργασία της οποίας το κατώτερο όριο καθοριζόταν από τον ρατσισμό», παράγοντας διαχρονικά «μια ανάλγητη περιφρόνηση για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την ιερότητα της ανθρώπινης ζωής». Για να παραφράσουμε την Gilmore όπου η ζωή δεν είναι πολύτιμη, η ζωή δεν έχει αξία.
Βλέπουμε αυτή τη δολοφονική λογική – του καπιταλισμού που υποτιμά τη ζωή μέσω της λιτότητας – να παίζεται στην Ινδία σε τέτοια κλίμακα που ακόμη και οι πλούσιοι και ισχυροί δεν είναι ασφαλείς. Ένας πρώην πρέσβης πέθανε ενώ περίμενε στο πάρκινγκ ενός νοσοκομείου στο Δελχί. Δεν υπάρχουν κρεβάτια στα νοσοκομεία. Δεν υπάρχουν ασθενοφόρα. Στο Σουράτ, μια βιομηχανική πόλη στο Γκουτζαράτ, οι σχάρες που χρησιμοποιούνται για την καύση των πτωμάτων λειτουργούν τόσο αδιάκοπα που το σίδερο έλιωσε σε ορισμένες από αυτές. Σχεδόν όλο το προσωπικό των νεκροθαλάμων στα κρεματόρια και στους χώρους καύσης (burning ghats) προέρχεται από κοινότητες Dalit5 ή Bahujan6, των οποίων ο μέσος μηνιαίος μισθός είναι περίπου 134 δολάρια. Εργάζονται όλο το εικοσιτετράωρο, χωρίς κανένα ΜΑΠ, παρέχοντας την τελευταία ιεροτελεστία, συμβουλές για το πένθος και παρηγοριά σε οικογένειες που στη ζωή τους πιθανόν να είχαν ταχθεί υπέρ του συνεχιζόμενου τελετουργικού διαχωρισμού τους από την ελίτ της κοινωνίας. Ο Bezwada Wilson, οργανωτής βάσης συνδικάτου (organizer) για τα δικαιώματα και την ευημερία των εργαζομένων στην καθαριότητα, δήλωσε στο VICE World News: «Κανείς δεν γνωρίζει πόσοι εργαζόμενοι στην αποτέφρωση έχουν βρεθεί θετικοί σε αυτή τη θανατηφόρα ασθένεια και κανείς δεν γνωρίζει πόσοι έχουν πεθάνει, ως αποτέλεσμα. Αυτό συμβαίνει επειδή οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι δεν βλέπουν τους εργάτες αποτέφρωσης και τους εργάτες καθαριότητας ως ανθρώπους».
Καθώς όμως η χώρα αναζητά απεγνωσμένα οξυγόνο, το απόθεμα της Linde India, προμηθευτή ιατρικού οξυγόνου, έχει διπλασιαστεί. Ο Adar Poonawalla, μετατράπηκε με τιμές σε Ted Cruz, την κοπάνησε από την Ινδία και αναζήτησε καταφύγιο στη σεμνή έπαυλή του στο Λονδίνο, όπως έκαναν και οι υπερπλούσιοι με τα ιδιωτικά τους τζετ.
Εν τω μεταξύ, η υπόλοιπη Ινδία καίγεται, καθώς οι ηγέτες του BJP συνεχίζουν να πλασάρουν κοπριά και ούρα αγελάδων ως ιατρικές λύσεις για τον covid 19. Από το Σάββατο, μόνο το 1,9% του πληθυσμού της Ινδίας έχει εμβολιαστεί πλήρως και πάνω από 400.000 νέες μολύνσεις καθημερινά επιβεβαιώνονται από τις εξετάσεις, ο πραγματικός αριθμός είναι σίγουρα πολύ μεγαλύτερος.
Το καπιταλιστικό κράτος εναντίον του λαού
Ο Ναρέντρα Μόντι, περισσότερο από οποιονδήποτε πρωθυπουργό από τη δεκαετία του 1980, έχει χρησιμοποιήσει βάναυσα τη δύναμη του ινδικού κράτους για να διαμορφώσει ένα πολιτικό περιβάλλον ασφαλές για το κεφάλαιο, η Hindutva υπήρξε ο ιδεολογικός πολιορκητικός κριός για αυτό το σχέδιο. Ενώ απουσιάζει από κάθε έργο που δημιουργεί ζωή, όπως η υγειονομική περίθαλψη ή η εκπαίδευση, το κράτος είναι πάρα πολύ παρόν στη δημιουργία θανάτου, από τη μετατροπή του Κασμίρ σε ινδική Γάζα, μέχρι την ανέγερση στρατοπέδων κράτησης για μουσουλμάνους, Dalits και Adivasis. Πράγματι, δεν είναι το κράτος που διατηρεί σήμερα σε λειτουργία το κατεστραμμένο από τον νεοφιλελευθερισμό σύστημα υγείας, αλλά οι απλοί άνθρωποι. Ομάδες εθελοντών έχουν δημιουργήσει δίκτυα αλληλοβοήθειας σε όλο το κατεστραμμένο τοπίο και προσπαθούν να μειώσουν τη ζημιά με έξυπνους και βαθιά συναισθηματικούς τρόπους. Τα Gurudwaras (στμ τόποι λατρείας των Σιχ) και τα τζαμιά εργάζονται ακούραστα για την παροχή τροφίμων. Ο αρχηγός του φασιστικού Shiv Sena, Uddhav Thackeray, αναγκάστηκε να ευχαριστήσει τους μουσουλμάνους της πόλης Ichalkaranji της Μαχαράστρα για τη συγκέντρωση χρημάτων μέσω δωρεάς για τη χρηματοδότηση μιας ΜΕΘ 10 κλινών σε ένα τοπικό νοσοκομείο. Οι άνθρωποι έχουν δημιουργήσει τηλεφωνικές γραμμές βοήθειας Covid για να φτάσουν στους ασθενείς και τους πάσχοντες και συγκροτούν ομάδες αυτοκινήτων για να λειτουργήσουν ως ασθενοφόρα, ενώ πολιτικοί στη Maharashtra και το Gujarat έχουν βρεθεί να συσσωρεύουν βασικά φάρμακα και οξυγόνο για να τα πουλήσουν σε αυξημένη τιμή στην αγορά.
Αυτός ο δολοφονικός καταμερισμός εργασίας μεταξύ κράτους και λαού πρέπει να ανατραπεί και το κράτος να αναγκαστεί να ενεργήσει για λογαριασμό τους. Μια σειρά από μέτρα μπορούν να ληφθούν άμεσα για να ανακοπεί το κύμα.
Πρώτον, η κυβέρνηση πρέπει να επικαλεστεί τον νόμο περί βασικών αγαθών για να σταματήσει τη συσσώρευση και απόκρυψη βασικών φαρμάκων, οξυγόνου και ούτω καθεξής από τις αρπακτικές επιχειρήσεις.
Δεύτερον, το κράτος πρέπει να επιτάξει χώρους για τη δημιουργία νοσοκομείων πεδίου και να ανοίξει ξενοδοχεία για τους άστεγους.
Τρίτον, η κυβέρνηση πρέπει να επενδύσει άμεσα χρήματα στην παραγωγή εμβολίων και να λάβει μέτρα για να γίνουν τα εμβόλια δωρεάν και καθολικά. Η διαφοροποιημένη τιμολόγηση των φαρμάκων αυτών, που θεσπίστηκε από εταιρείες όπως η SII, πρέπει να καταργηθεί και τα εμβόλια να γίνουν δωρεάν για όλους, και με διανομή ανάλογα με την ευαλωτότητα και όχι με το μέγεθος του πορτοφολιού ή την ικανότητα προώθησης προς τα μπρος.
Τέταρτον, ενώ ο Anthony Fauci συνέστησε σκληρό λοκντάουν, σε μια χώρα όπως η Ινδία αυτό είναι και απάνθρωπο και αναποτελεσματικό χωρίς μια τονωτική οικονομική στήριξη από το κράτος προς τις οικογένειες που να δεν θα τους επιτρέπει να εργάζονται. Εκεί που μπορεί και πρέπει να υπάρξει σκληρό λοκντάουν είναι στις θρησκευτικές και κοινωνικές συναθροίσεις, μία από τις οποίες στο πρόσφατο παρελθόν, που χαιρετίστηκε από την κυβέρνηση ως ασφαλής, ήταν αναμφίβολα υπερμεταδότης.
Πέμπτον, τα δημόσια κονδύλια που συγκεντρώνονται για την αντιμετώπιση του Covid-19 θα πρέπει να διατεθούν άμεσα με ανοιχτό και διαφανή τρόπο. Κατά τη διάρκεια του πρώτου κύματος πέρυσι, η κυβέρνηση Μόντι δημιούργησε ένα “Ταμείο του Πρωθυπουργού για τη Βοήθεια των Πολιτών και την Ανακούφιση σε Καταστάσεις Έκτακτης Ανάγκης (PM-CARES)” για την αντιμετώπιση της κρίσης. Περισσότερο από το 70% των κεφαλαίων του έχει δωρηθεί από μονάδες του δημόσιου τομέα, αλλά το PM-CARES έχει συσταθεί για να μην λογοδοτεί στους κυβερνητικούς ελέγχους και, ως εκ τούτου στους πολίτες. Στην πραγματικότητα κανείς δεν γνωρίζει πώς δαπανώνται αυτά τα κονδύλια.
Τέλος, η διεθνής Αριστερά, ιδιαίτερα στον παγκόσμιο Βορρά, έχει να διαδραματίσει έναν ζωτικό ρόλο: πρέπει να πιέσουμε τις δικές μας άρχουσες τάξεις να σταματήσουν να συσσωρεύουν εμβόλια. Ο ιμπεριαλισμός των εμβολίων μπορεί να λειτουργήσει για τις πλούσιες χώρες βραχυπρόθεσμα, αλλά επιτρέπει στον ιό να μεταλλαχθεί στα μέρη του πλανήτη που δεν έχουν εμβόλια και τελικά να επιστρέψει για να χτυπήσει τους αποθησαυριστές. Ο διεθνισμός σε αυτή την περίπτωση δεν είναι απλώς μια πολιτική αρχή, είναι μια αναγκαιότητα για τη δημόσια υγεία.
***
Η 13χρονη ανιψιά μου και η σχεδόν 80χρονη μητέρα μου στο Δελχί φοβούνται να σηκώσουν το τηλέφωνο για να μην ακούσουν για περισσότερες απώλειες.
Αισθάνομαι την ανάγκη να επιστρατεύσω κάτι περισσότερο από τη γλώσσα για να αποδώσω το μέγεθος της κρίσης. Πώς να μεταφέρω την αίσθηση του αέρα που είναι κορεσμένος με τις στάχτες των αποτεφρωμένων σωμάτων; Πώς να μεταφράσω σε λέξεις τον ήχο της θρηνούσας μητέρας που μόλις έχασε το παιδί της; Αλλά πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τις λέξεις μας, πιο δυνατά από ποτέ. Οι νεκροί απαιτούν να ξηλωθούν τα μυστικιστικά πέπλα του ανεξιχνίαστου από την ιστορία, γιατί κάτω από αυτά κρύβεται η κοινότοπα προφανής εξήγηση για αυτό το μακελειό: ο καπιταλισμός.
Καθώς προσπαθούμε να σταθεροποιήσουμε τη ζωή στην Ινδία, πρέπει να υπενθυμίζουμε συνεχώς στους εαυτούς μας ότι δεν έχουμε πλέον την πολυτέλεια να σταθεροποιούμε το σύστημα.
Tithi Bhattacharya
3 Μαΐου 2021
Σημειώσεις
1Η Tithi Bhattacharya είναι καθηγήτρια Ιστορίας της Νότιας Ασίας και Διευθύντρια Παγκόσμιων Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Purdue. Είναι συγγραφέας του βιβλίου «Οι φρουροί του πολιτισμού»: Class, Education, and the Colonial Intellectual in Bengal (Oxford University Press, 2005) και εκδότρια της κλασσικής πλέον μελέτης Social Reproduction Theory: Remapping Class, Recentering Oppression (Pluto Press, 2017). Πρόσφατα συνέγραψε το δημοφιλές βιβλίο Feminism for the 99%: A Manifesto (Verso, 2019), το οποίο έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από 25 γλώσσες. Γράφει εκτενώς για τη μαρξιστική θεωρία, το φύλο και την πολιτική της ισλαμοφοβίας. Το έργο της έχει δημοσιευτεί στα περιοδικά Journal of Asian Studies, South Asia Research, Electronic Intifada, Jacobin, Salon, The Nation και New Left Review. Είναι μέλος της συντακτικής επιτροπής των περιοδικών Studies on Asia και Spectre.
2Η “Ινδικότητα” ή Χιντούτβα (στα αγγλικά αποδίδεται ως «Hinduness«, και η μεταγραφή στα λατινικά ως Hindutva) είναι η κυρίαρχη μορφή του ινδουιστικού εθνικισμού στην Ινδία. Ως πολιτική ιδεολογία, η Χιντούτβα διατυπώθηκε από τον Vinayak Damodar Savarkar το 1923. Την υπερασπίζονται η οργάνωση των Ινδουιστών εθνικιστών Rashtriya Swayamsevak Sangh (RSS), η Vishva Hindu Parishad (VHP), το κόμμα Bharatiya Janata (BJP) (στμ Ινδικό Λαϊκό Κόμμα) και άλλες οργανώσεις, που συλλογικά ονομάζονται Sangh Parivar. Το κίνημα Hindutva έχει περιγραφεί ως μια παραλλαγή του «δεξιού εξτρεμισμού» και ως «σχεδόν φασιστικό με την κλασική έννοια», προσκολλημένο σε μια αντίληψη ομογενοποιημένης πλειοψηφίας και πολιτιστικής ηγεμονίας. Ορισμένοι αμφισβητούν τον φασιστικό χαρακτηρισμό και προτείνουν ότι το Hindutva είναι μια ακραία μορφή «συντηρητισμού» ή «εθνικής απολυταρχίας». Η Χιντούτβα ενσωματώθηκε στην ινδική πολιτική με την εκλογή του Ναρέντρα Μόντι ως πρωθυπουργού το 2014. https://en.wikipedia.org/wiki/Hindutva
3Το Κόμμα Μπαρατίγια Τζανάτα (Ινδικό Λαϊκό Κόμμα, συντομογραφία: BJP) είναι ένα από τα δύο μεγάλα πολιτικά κόμματα στην Ινδία, μαζί με το Ινδικό Εθνικό Κογκρέσο. Το 2018, είναι το μεγαλύτερο πολιτικό κόμμα όσον αφορά την εκπροσώπηση στο εθνικό κοινοβούλιο και στις πολιτειακές συνελεύσεις. Είναι ένα ακροδεξιό κόμμα.
4Adivasi είναι ο συλλογικός όρος για τις φυλές της ινδικής υποηπείρου, οι οποίες θεωρούνται αυτόχθονες στα μέρη της Ινδίας όπου ζουν, είτε ως τροφοσυλλέκτες είτε ως φυλετικά δομημένες κοινότητες. Αποτελούν σημαντική μειονότητα του πληθυσμού της Ινδίας, αποτελώντας το 8,6% του πληθυσμού της Ινδίας, ή 104,2 εκατομμύρια ανθρώπους, σύμφωνα με την απογραφή του 2011 Οι κοινωνίες των Adivasi είναι ιδιαίτερα εμφανείς στις περιοχές Άντρα Πραντές, Τσατισγκάρ, Γκουτζαράτ, Τζάρκχαντ, Μάντια Πραντές, Μαχαράστρα, Οντίσα, Δυτική Βεγγάλη και Βορειοανατολική Ινδία, καθώς και στις νήσους Ανταμάν και Νικομπάρ. Αν και θεωρούνται οι αρχικοί κάτοικοι της Ινδίας, πολλές σημερινές κοινότητες Adivasi σχηματίστηκαν μετά την παρακμή του πολιτισμού της Κοιλάδας του Ινδού, έχοντας διάφορους βαθμούς καταγωγής από αρχαίους κυνηγούς-συλλέκτες, Ιρανούς αγρότες, Ινδο-Άριους και ομιλούντες αυστροασιατικές και θιβετο-βουργιανές γλώσσες. Οι φυλετικές γλώσσες μπορούν να κατηγοριοποιηθούν σε έξι γλωσσικές ομάδες, δηλαδή την Ανδαμανική, την Αυστροασιατική, τη Δραβιδική, την Ινδο-Άρια, τη Σινο-Τιβετιανή και την Κρα-Ντάι. https://en.wikipedia.org/wiki/Adivasi
5Dalit είναι ονομασία για άτομα που ανήκουν στην κατώτερη κάστα στην Ινδία, που χαρακτηρίζονται ως «ανέγγιχτοι». Οι Dalit αποκλείονταν από το τετραπλό σύστημα Βάρνα του Ινδουισμού και θεωρούνταν ότι αποτελούσαν μια πέμπτη Βάρνα, γνωστή και με το όνομα Παντσάμα. Οι Dalit σήμερα πρεσβεύουν διάφορες θρησκευτικές πεποιθήσεις, όπως ο Ινδουισμός, ο Βουδισμός, η θρησκεία των Σιχ, ο Χριστιανισμός, το Ισλάμ κ.α. Οι Dalit είναι πολύ συχνά εκτεθειμένοι στη βία. Η τελευταία έκθεση του Εθνικού Γραφείου Καταγραφής Εγκλημάτων το 2000, αναφέρει 25.455 εγκλήματα κατά των Dalit. 2 Dalit δέχονται επίθεση κάθε ώρα, 3 γυναίκες Dalit βιάζονται κάθε μέρα, 2 Dalit δολοφονούνται και 2 σπίτια Δαλιτών πυρπολούνται κάθε μέρα. Πολλά εγκλήματα δεν καταγγέλλονται. https://en.wikipedia.org/wiki/Dalit
6«Bahujan» είναι ένας όρος του Pali που συναντάται συχνά σε βουδιστικά κείμενα και κυριολεκτικά αναφέρεται στους «πολλούς» ή στην «πλειοψηφία». Εμφανίζεται στη ρήση «Bahujana Hitaya Bahujana Sukhaya», ή «Το όφελος και η ευημερία των πολλών», που διατυπώθηκε από τον Γκαουτάμα Βούδα. Στο συγγραφικό του έργο, ο B. R. Ambedkar χρησιμοποίησε τον όρο για να αναφερθεί στην πλειοψηφία των ανθρώπων της ινδουιστικής κοινωνίας που βίωναν διακρίσεις και καταπίεση με βάση την κάστα. Ο Jotirao Phule χρησιμοποίησε τον όρο σε παρόμοιο πλαίσιο και συνέκρινε τις κατώτερες κάστες της Ινδίας με τους σκλάβους στις Ηνωμένες Πολιτείες. https://en.wikipedia.org/wiki/Bahujan_Samaj_Party
Μετάφραση στα ελληνικά: elaliberta.gr
Source Spectre Journal