Ένα χρόνο μετά τη δολοφονία της : Δικαιοσύνη για την Μαριέλ !

Στις 14 Μαρτίου 2019 θα έχει περάσει ένας χρόνος από τη σχεδιασμένη βίαιη πολιτική δολοφονία της Μαριέλ Φράνκο και τους οδηγού της, Άντερσον Γκομές.

Η Μαριέλ, γυναίκα, μαύρη, LGBT και δημοτικός σύμβουλος του PSOL, είχε εκλεγεί στο Δημοτικό Συμβούλιο χάρη στις ψήφους των φαβέλων όπου η ίδια ζούσε και τις οποίες εκπροσωπούσε. Για αυτό και την δολοφόνησαν, για αυτό και είναι πολιτικό το έγκλημα. Τη σκότωσαν επειδή ήταν η φωνή ενός λαού εκμεταλλευόμενου, κατατμημένου, περιθωριοποιημένου. Ήταν η εκπρόσωπος μιας Βραζιλίας άγρια άνισης που, από το Ρίο ντε Ζανέιρο, επεκτείνεται σε όλη τη χώρα. Μιας Βραζιλίας όπου διεξάγεται ένας πόλεμος κατά των φτωχών. Από τις 60.000 ανθρωποκτονίες πέρυσι, πάνω από τις μισές είχαν για θύμα μαύρους και πάνω από τις μισές νέους. Η χώρα μας είναι η πέμπτη χώρα στον κόσμο στο ποσοστό δολοφονίας γυναικών και, το 2018, το 70 % των δολοφονημένων γυναικών ήταν μαύρες. Κάθε 17 λεπτών μια γυναίκα υφίσταται επίθεση στη Βραζιλία και μόνο φέτος (2019), σε 34 μέρες, ήδη 126 γυναίκες έχουν δολοφονηθεί.

Η πολιτική βία στη Βραζιλία είναι η έκφραση της αλλαγής καθεστώτος που βιώνουμε και μιας δημοκρατίας εξαιρετικά ευάλωτης. Υπάρχουν ενδείξεις που δείχνουν σαφώς ότι η Μαριέλ δολοφονήθηκε από τις πολιτοφυλακές, δηλαδή από αυτές τις παραστρατιωτικές οργανώσεις που συγκροτούνται από εν ενεργεία αστυνομικούς και από τέως αστυνομικούς, που ελέγχουν ένα μεγάλο τμήμα των συνοικιών του Ρίο ντε Ζανέιρο. Οι εγκληματικές αυτές οργανώσεις επεκτείνουν τα πλοκάμια τους έως στο κέντρο του κράτους. Συνδέονται με τις τοπικές αρχές, έχουν τους δικούς τους αιρετούς και διαθέτουν μεγάλη οικονομική εξουσία. Ο ένας γιος του προέδρου Μπολσονάρο απέτισε φόρο τιμής στους πολιτοφύλακες μέσα στο κοινοβούλιο και είχε μάλιστα και στο γραφείο του μέλη της οικογένειας ενός από τους πολιτοφύλακες που αναζητείται.

Το σώμα της Μαριέλ εκτελέστηκε, όμως μας άφησε μια ζωντανή κληρονομιά. Η σύντροφός μας έγινε σύμβολο αντίστασης κατά των ανισοτήτων και των καταπιέσεων που υπάρχουν στη βραζιλιάνικη κοινωνία. Ο θάνατός της είχε την αντίστροφη επίπτωση από αυτήν που ήθελαν οι δολοφόνοι της. Είναι σήμερα χιλιάδες οι μαύρες γυναίκες που συνεχίζουν τον αγώνα της. Και ο αγώνας της δεν είναι μόνο στη Βραζιλία: διαχέεται, μέσα από τις πολλαπλότητες των μεταναστών και των προσφύγων που ψάχνουν καλύτερες συνθήκες ζωής, μέσα από τους αντιρατσιστικούς αγώνες σε όλες τις χώρες, μέσα από τις ιθαγενείς και τις κιλομπόλας γυναίκες που αγωνίζονται για το ευ ζην.

Θέλουμε δικαιοσύνη για τη Μαριέλ! Η κατάληξη της έρευνας για τη δολοφονία της θα είναι το έργο της αλληλεγγύης όλων αυτών που απορρίπτουν τις αδικίες και που ψάχνουν μια βιώσιμη ζωή. Ο βραζιλιάνικος λαός χρειάζεται όλες τις δυνατές υποστηρίξεις σε αυτή τη μάχη κατά του αυταρχισμού και, στις 14 Μαρτίου, θα απαιτήσουμε να ασκηθεί κατηγορητήριο κατά όλων αυτών που δολοφόνησαν τη Μαριέλ και όσων το παραγγείλανε.

• Να μείνουμε ενωμένοι!

• Οι ζωές των μαύρων αξίζουν!

• Η Μαριέλ ζει!

Διεθνής Επιτροπή της 4ης Διεθνούς

Άμστερνταμ, 6 Μαρτίου 2019