Καταστατικό 4ης Διεθνούς

Προοίμιο

1. Η 4η Διεθνής, παγκόσμια οργάνωση που αγωνίζεται για τη σοσιαλιστική επανάσταση, αποτελείται από τμήματα, από αγωνιστές που δέχονται και εφαρμόζουν τις αρχές της και το πρόγραμμά της. Οργανωμένοι σε εθνικά τμήματα, ενώνονται σε μια μόνη παγκόσμια οργάνωση, δρουν από κοινού στα κύρια πολιτικά ζητήματα και συζητούν ελεύθερα σεβόμενοι τους κανόνες της δημοκρατίας.

2. Σκοπός της είναι να ευνοήσει την πολιτική συνειδητοποίηση και να βοηθήσει την οργάνωση της δραστηριότητας του προλεταριάτου και των άλλων εκμεταλλευομένων από τον ιμπεριαλισμό τάξεων σε όλες τις χώρες, για την κατάργηση του καπιταλισμού με την καταπίεσή του, την αθλιότητά του, την ανασφάλεια των πολέμων του και τις αιματοχυσίες του. Επιδιώκει τη δημιουργία μιας δημοκρατικής σοσιαλιστικής κοινωνίας, με βάση την αρχή «η χειραφέτηση της εργατικής τάξης και όλων των καταπιεσμένων και εκμεταλλευομένων θα είναι το έργο των ίδιων των εργαζομένων», πρώτου σταθμού προς μια μελλοντική αταξική κοινωνία. Για να εξασφαλιστεί, σε μια δημοκρατικά σχεδιασμένη οικονομία, οριστική ειρήνη, κοινωνική ισότητα, προστασία του περιβάλλοντος, αγώνας ενάντια σε κάθε καταπίεση, ανθρώπινη αλληλεγγύη.

3. Η 4η Διεθνής ζητά να ενσωματώσει στο πρόγραμμά της τις προοδευτικές κοινωνικές εμπειρίες της ανθρωπότητας. Βασίζεται, διατηρώντας τα ζωντανά, τα κεκτημένα του επαναστατικού μαρξιστικού κινήματος, εξάγοντας τα αναγκαία διδάγματα: από την Παρισινή Κομμούνα, την Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917 στη Ρωσία, από τα κεκτημένα και τις συζητήσεις των τεσσάρων πρώτων Συνεδρίων της Τρίτης Διεθνούς, από την πάλη και την επεξεργασία της Αριστερής Αντιπολίτευσης στο σταλινισμό, από το Μεταβατικό Πρόγραμμα που υιοθετήθηκε στο ιδρυτικό της συνέδριο το 1938 και από τα ουσιαστικά προγραμματικά ντοκουμέντα που υιοθετήθηκαν κατόπιν από τα συνέδριά της.

4. Με τη μεταβατική αυτή μέθοδο, ξεκινώντας από τους άμεσους αγώνες έως τη ρήξη με τον καπιταλισμό και τις γραφειοκρατίες, είναι που η 4η Διεθνής στρέφεται προς το μέλλον παλεύοντας για:

• τον ανυποχώρητο αγώνα για τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις δημόσιες ελευθερίες

• τον αγώνα για την επαναστατική ρήξη με τον καπιταλισμό. Για την αντικατάσταση του αστικού κράτους από κρατική διοίκηση από τους ίδιους τους παραγωγούς. Για την προώθηση, στις κυριαρχούμενες χώρες, των δημοκρατικών και εθνικών αγώνων προς επαναστατικούς και αντικαπιταλιστικούς αγώνες

• τον αγώνα για δημοκρατικό σοσιαλισμό, με βάση την κοινωνική ιδιοκτησία των κοινωνικών μέσων παραγωγής, την αυτοοργάνωση των εργαζομένων, τον αυτοκαθορισμό των πληθυσμών και την εγγύηση των δημοσίων ελευθεριών, με διαχωρισμό των κομμάτων και του κράτους

• τον αγώνα για την ενότητα του μαζικού λαϊκού κινήματος και της εργατικής τάξης, πάνω σε δημοκρατική βάση που να σέβεται τον πολυκομματισμό, την ποικιλία τάσεων και να εξασφαλίζει την ανεξαρτησία από την αστική τάξη και το κράτος

• τον αγώνα για την επέκταση των μορφών αυτοοργάνωσης και το σεβασμό των δημοκρατικών δικαιωμάτων στους αγώνες

• τον αγώνα ενάντια σε όλες τις παρασιτικές γραφειοκρατίες (σταλινικές, σοσιαλδημοκρατικές, συνδικαλιστικές, εθνικιστικές, κλπ.) που ελέγχουν τις μαζικές οργανώσεις

• τον αγώνα ενάντια στην καταπίεση των γυναικών και για ένα αυτόνομο κίνημα γυναικών

• τον αγώνα ενάντια στην καταπίεση των ομοφυλοφίλων και των λεσβίων και ενάντια σε όλες τις μορφές σεξουαλικής καταπίεσης

• τον αγώνα ενάντια στην εθνική καταπίεση, για το σεβασμό του δικαιώματος αυτοδιάθεσης και ανεξαρτησίας για τους καταπιεσμένους λαούς

• τον αγώνα κατά του ρατσισμού και όλων των μορφών σωβινισμού

• τον αγώνα κατά των θρησκευτικών φονταμενταλισμών και για το διαχωρισμό θρησκείας και κράτους

• τον οικολογικό αγώνα από αντικαπιταλιστική και αντιγραφειοκρατική οπτική

• τον αγώνα για τον αγωνιστικό διεθνισμό και τη διεθνή αντι-ιμπεριαλιστική αλληλεγγύη, για την υπεράσπιση των συμφερόντων των εργαζόμενων μαζών σε όλες τις χώρες, χωρίς αποκλεισμούς, χωρίς σεκταρισμό και χωρίς υποταγές σε διπλωματικές ή χρηστικές θεωρήσεις

• τον αγώνα για την οικοδόμηση επαναστατικών, προλεταριακών, φεμινιστικών και δημοκρατικών κομμάτων, με ενεργά μέλη, όπου το δικαίωμα της έκφρασης και της τάσης να είναι αναγνωρισμένο και προστατευμένο

• τον αγώνα για την οικοδόμηση μιας μαζικής πλουραλιστικής επαναστατικής Διεθνούς.

5. Τα εθνικά τμήματα αποτελούν τις βασικές οργανωτικές μονάδες της 4ης Διεθνούς. Ο σκοπός του κάθε εθνικού τμήματος είναι να συγκεντρώσει όλες τις δυνάμεις που υιοθετούν τους κοινούς μας στόχους για την οικοδόμηση ενός μαζικού επαναστατικού μαρξιστικού κόμματος ικανού να παίξει έναν αποφασιστικό ρόλο στον ταξικό αγώνα μέσα στη χώρα για τη σοσιαλιστική νίκη. Η ανάπτυξη των εθνικών της τμημάτων είναι το μέσο με το οποίο η 4η Διεθνής επιδιώκει να φτάσει στο χειραφετητικό της στόχο, δεδομένου ότι μια διεθνής οργάνωση δεν μπορεί να αντικαταστήσει ή να υποκαταστήσει ένα εθνικό τμήμα στη δράση του σε μια επανάσταση.

Κεφάλαιο Ι: τα τμήματα

Άρθρο 1. Η Διεθνής αποτελείται από εθνικά τμήματα που προσυπογράφουν τις αρχές που εκτίθενται στο προοίμιο του καταστατικού της, συμμετέχουν στις δραστηριότητες και την οργανωτική της ζωή και πληρώνουν τις συμφωνημένες εισφορές. Τα εθνικά τμήματα ριζώνουν στην πραγματικότητα του ταξικού αγώνα των χωρών τους, ενώ ταυτόχρονα οικοδομούν από κοινού τη Διεθνή, προσφέροντας, μεταξύ άλλων, σε αυτήν ανθρώπους και υλικούς πόρους. Οι εισφορές που πληρώνονται στη Διεθνή συμφωνούνται με τις ηγεσίες των τμημάτων, λαμβανομένων υπόψη των εσόδων τους.

Άρθρο 2. Τα τμήματα της Διεθνούς ενσωματώνουν την πολιτική γραμμή που υιοθετείται από τη Διεθνή μόνο με την ελεύθερη συναίνεσή τους. Μπορούν να εκφράζουν δημόσια τις δικές τους θέσεις, αρκεί προφανώς αυτές να μην ξεπερνούν τη διπλή διαχωριστική γραμμή της αντίθεσης στον καπιταλισμό και στον ιμπεριαλισμό. Το τμήμα της Διεθνούς έχει πάντως την υποχρέωση να δημοσιοποιεί τις αποφάσεις που υιοθετούνται από τα ηγετικά όργανα της Διεθνούς. Μπορεί να προτείνει στο επόμενο Παγκόσμιο Συνέδριο να αλλάξει τις θέσεις αυτές.

Άρθρο 3. Η αποτελεσματικότητα της Διεθνούς απαιτεί από τις γραμμές των επαναστατών που ταυτίζονται με την 4η Διεθνή να είναι ενοποιημένοι σε κάθε χώρα. Για αυτό και τα μέλη της Διεθνούς πρέπει να δρουν με τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργείται μια τέτοια ενότητα στο πλαίσιο ενός ενοποιημένου τμήματος της Διεθνούς. Τέτοιο τμήμα μπορεί να είναι μια ανεξάρτητη οργάνωση ή ένα ρεύμα μέσα σε ένα ενιαίο κόμμα αντικαπιταλιστικών δυνάμεων, όπου τα μέλη της Διεθνούς μπορούν να ενεργοποιούνται χωρίς να εγκαταλείπουν την προγραμματική τους ταυτότητα.

Σε χώρες όπου έχει αναγνωρισθεί τμήμα από το Παγκόσμιο Συνέδριο, η διεθνής ηγεσία θα αναπτύσσει σχέσεις με άλλες πολιτικές δυνάμεις με τη συμφωνία του τμήματος.

Τα μέλη των εθνικών τμημάτων που εκλέγονται σε αστικά κοινοβουλευτικά σώματα πρέπει να ακολουθούν τη γραμμή που χαράζει το εθνικό τους τμήμα και να είναι υπόλογα στα ηγετικά όργανα και συνέδρια των σχηματισμών που εκπροσωπούν.

Άρθρο 4. Η εσωτερική ζωή των τμημάτων πρέπει να βασίζεται στους δημοκρατικούς κανόνες και αρχές που εγγυώνται τη συλλογική συμμετοχή στις συζητήσεις, τις αποφάσεις και τον έλεγχο της εφαρμογής των αποφάσεων, και που δημιουργούν ένα κλίμα όπου όλοι και όλες οι σύντροφοι(-σσες) θα αισθάνονται σε θέση να συμμετέχουν στη βάση του αμοιβαίου σεβασμού.

Αυτοί οι κανόνες και αρχές περιλαμβάνουν:

α) η ενημέρωση, τα σχέδια κειμένων και εκείνα που υιοθετούνται να είναι διαθέσιμα σε όλο τον κόσμο.

β) να απαγορεύεται η δεσμευτική εντολή στους αντιπροσώπους: δηλαδή, σε όλες τις θέσεις οποιουδήποτε εκλεγμένου οργάνου, οι εκπρόσωποι πρέπει να είναι ελεύθεροι να ψηφίζουν σύμφωνα με τη δική τους συνείδηση και πεποίθηση υπό το φως των συζητήσεων του συνεδρίου ή της συνεδρίασης.

γ) να δίνουν χωρίς καθυστέρηση λογαριασμό οι αντιπρόσωποι στα σώματα που τους έχουν εκλέξει, τοπικά, εθνικά ή διεθνικά.

δ) να παίρνονται τα αναγκαία μέτρα που μπορούν να εξασφαλίσουν την πραγματική άσκηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων, χωρίς καμία κατηγορία ή τομέας μελών να υφίσταται στην πράξη διακρίσεις οποιασδήποτε μορφής, κοινωνικοπολιτιστικής, έμφυλης ή οποιασδήποτε άλλης φύσης, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος στην αυτοοργάνωση πάνω στη βάση έμφυλης, σεξουαλικής, εθνικής, φυλετικής ή άλλης καταπίεσης.

Άρθρο 5. Τα τμήματα της Διεθνούς αναγνωρίζουν και εφαρμόζουν το δικαίωμα της τάσης και της φράξιας στις γραμμές τους, που σημαίνει:

• Δικαίωμα των πολιτικών μειονοτήτων να συναντούνται για να οργανώσουν την υπεράσπιση της άποψής τους στις εσωτερικές συζητήσεις της οργάνωσης.

• Δικαίωμα των μειοψηφιών αυτών να εκφράζουν τις απόψεις τους μέσα στην οργάνωση, ή και δημόσια με μέσα που εγκρίνουν τα ηγετικά όργανα της οργάνωσης.

• Δικαίωμα της αντιπροσώπευσης σε αυτά τα ηγετικά όργανα.

• Δικαίωμα αναλογικής εκπροσώπησής τους στα συνέδρια της οργάνωσης.

• Δικαίωμα της διαβίβασης των απόψεων τους στη Διεθνή.

• Οι μειοψηφικές τάσεις έχουν την υποχρέωση να σέβονται την ενότητα και την πειθαρχία της οργάνωσης όταν αυτή εκτελεί τις πολιτικές αποφάσεις της πλειοψηφίας.

Άρθρο 6. Τα μέλη που καλούνται να απαντήσουν σε πειθαρχικά ζητήματα έχουν δικαίωμα να γνωρίζουν εκ των προτέρων γραπτώς τις κατηγορίες εναντίον τους. Όταν είναι εφικτό, θα έχουν το δικαίωμα να αντιμετωπίσουν τους κατηγόρους τους. Κάθε μέλος ή ομάδα μελών της Διεθνούς που έχει υποστεί κύρωση εκ μέρους εθνικού τμήματος και έχει εξαντλήσει τα μέσα προσφυγής που διατίθενται στο πλαίσιο του τμήματος μπορεί να παραπέμψει το ζήτημα στη Διεθνή. Η Διεθνής θα αναθέσει σε μια ad hoc επιτροπή να διερευνήσει και να συντάξει αναφορά προς το ηγετικό όργανο που είναι αρμόδιο να αποφασίσει για την αμφισβητούμενη κύρωση, εάν χρειάζεται. Τα τμήματα καλούνται να αποδεχτούν τις αποφάσεις της Διεθνούς σε πειθαρχικά θέματα. Ο μη σεβασμός των οργανωτικών κανόνων είναι ασύμβατος με την ένταξη στη Διεθνή. Ωστόσο, ένα εθνικό τμήμα που υφίσταται πειθαρχική κύρωση από ένα ενδιάμεσο διεθνές όργανο μπορεί να προσφύγει στο αμέσως ανώτερο όργανο της Διεθνούς.

Άρθρο 7. Αναγνωρίζοντας ότι σε διάφορες συνθήκες θα υπάρχουν οργανώσεις που υποστηρίζουν την 4η Διεθνή και που δεν είναι ακόμα σε θέση ή έτοιμες να αναλάβουν τις ευθύνες ενός τμήματος, το Παγκόσμιο Συνέδριο ή η εκλεγμένη Διεθνής Επιτροπή μπορεί να χορηγήσει το τυπικό καθεστώς της «συμπαθούσας οργάνωσης» στη μια ή στην άλλη ομάδα. Οι συμπαθούσες οργανώσεις πρέπει να δημοσιεύουν και να προωθούν τον τύπο της 4ης Διεθνούς, να υποστηρίζουν και να συμμετέχουν στις εσωτερικές και εξωτερικές δραστηριότητες της 4ης Διεθνούς και να δίνουν τακτικές συνδρομές στην 4η Διεθνή.

Οι εκπρόσωποι από τις συμπαθούσες οργανώσεις θα καλούνται στις συνεδριάσεις της Διεθνούς Επιτροπής και του Παγκόσμιου Συνεδρίου, όπου θα έχουν το δικαίωμα λόγου και το δικαίωμα συμβουλευτικής ψήφου, φτάνει να ικανοποιούν τα κριτήρια της τυπικής συνδρομής.

Ο στόχος του τυπικού καθεστώτος της συμπαθούσας οργάνωσης είναι να στήσει μια γέφυρα προς την ανάπτυξη εθνικών τμημάτων στις αντίστοιχες χώρες.

Άρθρο 8. Οργανώσεις που συμμερίζονται τους αγωνιστικούς προσανατολισμούς της Διεθνούς αλλά που δεν επιθυμούν την τυπική τους ένταξη μπορούν να πάρουν το καθεστώς του «μόνιμου παρατηρητή». Το καθεστώς αυτό επιτρέπει τη συμμετοχή στις συνεδριάσεις ηγετικών οργάνων, που καθορίζονται για κάθε περίπτωση, με δικαίωμα λόγου αλλά όχι ψήφου.

Κεφάλαιο ΙΙ: Τα όργανα

Άρθρο 9. Το ανώτερο όργανο της Διεθνούς είναι το Παγκόσμιο Συνέδριο, που συνεδριάζει τουλάχιστον κάθε 5 χρόνια και συγκαλείται από τη Διεθνή Επιτροπή τουλάχιστον 6 μήνες πριν από τη διενέργειά του, διάστημα που είναι το ελάχιστο για τις προπαρασκευαστικές συζητήσεις. Έκτακτο παγκόσμιο συνέδριο μπορεί να συγκληθεί οποτεδήποτε από τη Διεθνή Επιτροπή ή από το ένα τρίτο των τμημάτων.

Αποκορύφωμα μιας διαδικασίας δημοκρατικής συζήτησης και εκλογής αντιπροσώπων από τα εθνικά τμήματα, το Παγκόσμιο Συνέδριο καθορίζει τον πολιτικό προσανατολισμό της Διεθνούς σαν σύνολο, σε όλα τα προγραμματικά θέματα. Στα θέματα που αφορούν τα εθνικά τμήματα το Παγκόσμιο Συνέδριο αποτελεί το ύστατο όργανο προσφυγής και απόφασης.

Το Συνέδριο αποτελείται από τις αντιπροσωπείες των εθνικών τμημάτων, που εκπροσωπούνται ανάλογα με τον αριθμό των μελών τους, με ελάχιστη εκπροσώπηση ενός ατόμου ανά τμήμα, όποιο και αν είναι το μέγεθος του. Οι ψήφοι ενός τμήματος μπορεί να κατανεμηθούν ανάμεσα στα μέλη της αντιπροσωπείας του, αν ο αριθμός τους είναι, για εξαιρετικούς πρακτικούς λόγους, μικρότερος της αναλογικής του εκπροσώπησης. Αντίστροφα, δύο εκπρόσωποι μπορεί να μοιραστούν την ψήφο ενός τμήματος που δικαιούται να έχει έναν μόνο αντιπρόσωπο.

Άρθρο 10. Το Συνέδριο αποφασίζει με απόλυτη πλειοψηφία των ψήφων του για τα πολιτικά και τα οργανωτικά θέματα, και με απλή πλειοψηφία των αντιπροσώπων για τα διαδικαστικά θέματα. Αποφασίζει με απόλυτη πλειοψηφία για αποδοχή νέων τμημάτων και με πλειοψηφία δύο τρίτων για διαγραφή τμήματος. Το Συνέδριο είναι το μόνο όργανο που μπορεί να αλλάξει ή να τροποποιήσει το καταστατικό της Διεθνούς, με πλειοψηφία δύο τρίτων.

Άρθρο 11. Το Παγκόσμιο Συνέδριο εκλέγει ένα όργανο, από 3 έως 5 συντρόφων(-σσών), από διαφορετικά τμήματα, που δεν είναι μέλη των ηγετικών οργάνων της Διεθνούς και που διαθέτουν όλοι το σεβασμό των μελών της Διεθνούς, για να αποτελέσουν μια «Επιτροπή Προσφυγών». Αυτή διερευνά περιπτώσεις που αφορούν παραβίαση της πειθαρχίας ή της ηθικής μας μέσα στη Διεθνή, είτε μετά από αίτημα της Διεθνούς Επιτροπής είτε με δική της πρωτοβουλία, και διερευνά παράπονα που αφορούν τις διαδικασίες που ακολουθούν τα διεθνή όργανα. Η Επιτροπή Προσφυγών πρέπει να περιλαμβάνει αρκετές γυναίκες για να μπορεί να συνέλθει ως σώμα αποκλειστικά γυναικών, στην περίπτωση που της ζητηθεί σε σχετικά ζητήματα που πρέπει να ακούσει. Αναφέρεται στη Διεθνή Επιτροπή και εισηγείται μέτρα που πρέπει να παρθούν. Είναι υπόλογη στο επόμενο Παγκόσμιο Συνέδριο από εκείνο που την εξέλεξε.

Τα πειθαρχικά μέτρα περιλαμβάνουν αναστολή και διαγραφή από τη Διεθνή.

Άρθρο 12. Το ανώτερο όργανο ανάμεσα στις συνεδριάσεις του Παγκοσμίου Συνεδρίου είναι η Διεθνής Επιτροπή που συνέρχεται κανονικά δύο φορές το χρόνο. Η Διεθνής Επιτροπή εκλέγεται από το Παγκόσμιο Συνέδριο των εκπροσώπων των τμημάτων, συνυπολογίζοντας τις ανάγκες των κεντρικών δραστηριοτήτων της Διεθνούς και του σεβασμού του στόχου να περιλαμβάνει τουλάχιστον κατά 50% γυναίκες στα μέλη του, ποσοστό που δεν επιτρέπεται ποτέ να πέσει κάτω από 30%. Τα τμήματα που δεν έχουν μέλη στη Διεθνή Επιτροπή μπορούν να παρευρίσκονται με μέλος τους σαν παρατηρητή. Ένα τμήμα μπορεί να ζητήσει την αντικατάσταση, προσωρινά ή μόνιμα, των μελών της αντιπροσωπείας του που εκλέχτηκαν από το Παγκόσμιο Συνέδριο. Η αντικατάσταση αυτή πρέπει να εγκριθεί από τη Διεθνή Επιτροπή. Οι αρχές κατανομής των ψήφων ανάμεσα στα μέλη των αντιπροσωπειών είναι οι ίδιες όπως και για το Παγκόσμιο Συνέδριο. Οι εκλογές στα ηγετικά όργανα είναι ονομαστικές και γίνονται με μυστική ψηφοφορία.

Άρθρο 13. Η Διεθνής Επιτροπή αποφασίζει για τα πολιτικά και τα οργανωτικά θέματα με απόλυτη πλειοψηφία των ψήφων που εκπροσωπούνται στην ψηφοφορία. Αποφασίζει με απλή πλειοψηφία των παρόντων μελών, χωρίς στάθμιση των ψήφων, σε ζητήματα διαδικασίας. Αποφασίζει με απόλυτη πλειοψηφία την παραχώρηση σε οργανώσεις του καθεστώτος του μόνιμου παρατηρητή, καθορίζοντας και τα σώματα στα οποία οι οργανώσεις αυτές καλούνται μόνιμα. Εκλέγει τα μέλη του Εκτελεστικού Γραφείου, τα μέλη των άλλων υπο-επιτροπών και το διορισμό επαγγελματιών, με απόλυτη πλειοψηφία των εκπροσωπούμενων ψήφων.

Άρθρο 14. Το Εκτελεστικό Γραφείο συνέρχεται ανάμεσα στις συνεδριάσεις της Διεθνούς Επιτροπής, για να παρακολουθήσει την εφαρμογή των αποφάσεων της προηγούμενης Διεθνούς Επιτροπής και για να προετοιμάσει την επόμενη Διεθνή Επιτροπή. Το Εκτελεστικό Γραφείο είναι υπόλογο στη Διεθνή Επιτροπή για τις αποφάσεις του. Κανονικά δεν έχει δικαιοδοσία να παίρνει πολιτικές αποφάσεις: όμως, σε περίπτωση ανάγκης, μπορεί να συμβουλευθεί τα τμήματα που εκπροσωπούνται στη Διεθνή Επιτροπή και να δημοσιοποιεί, στο όνομά της, κάθε θέση που θα είχε την έγκριση της απόλυτης πλειοψηφίας των δικαιωματικά μελών της Διεθνούς Επιτροπής. Δεν μπορεί να πάρει αποφάσεις για πειθαρχικά θέματα, αλλά μπορεί να διατυπώσει τη γνώμη του ενδεικτικά.

Αναλαμβάνει να παρακολουθεί την εφαρμογή των αποφάσεων της Διεθνούς Επιτροπής, την καλή διαχείριση των πρακτικών οργάνων της Διεθνούς (τύπο, μόρφωση, περιφερειακούς και κλαδικούς συντονισμούς), την προετοιμασία των συνεδριάσεων της Διεθνούς Επιτροπής και τη δουλειά του μηχανισμού της Διεθνούς.

Άρθρο 15. Η Διεθνής Επιτροπή είναι επομένως υπεύθυνη, μέσα από τις δομές που καθορίζει, για τη δημοσίευση του επίσημου τύπου της Διεθνούς –ει δυνατόν, σε τρεις γλώσσες: αγγλικά, ισπανικά, γαλλικά– όπου θα δημοσιεύονται οι κύριες αποφάσεις και διακηρύξεις της Διεθνούς και των ηγετικών της οργάνων, άρθρα και ντοκουμέντα για διεθνή ζητήματα και για τη ζωή των τμημάτων, και θα είναι ένας ιμάντας προώθησης για τις διεθνείς καμπάνιες.

Επίσης είναι υπεύθυνη για την έκδοση ενός εσωτερικού δελτίου. Η Διεθνής Επιτροπή θα καθορίσει τις διαδικασίες έκδοσης του δελτίου αυτού, κατά την περίοδο συζητήσεων πριν από ένα Παγκόσμιο Συνέδριο, για να δημοσιευθούν τα προσυνεδριακά ντοκουμέντα, τα κείμενα που υποβάλλονται για ψήφιση προς τα όργανα, και άρθρα συζήτησης που επιτρέπουν σε διαφορετικές θέσεις να εκφρασθούν.

Άρθρο 16. Η Διεθνής Επιτροπή είναι υπεύθυνη για την οικονομική διαχείριση της Διεθνούς μέσω τακτικών εκθέσεων στις συναντήσεις της και με έγκριση οικονομικών απολογισμών και προεκτιμώμενων προϋπολογισμών. Σε κάθε συνεδρία της θα εκλέγει μια οικονομική επιτροπή από μέλη της, για να ελέγχει τους λογαριασμούς.

Η καθημερινή οικονομική διαχείριση είναι ευθύνη του Εκτελεστικού Γραφείου.

Οι εισφορές, οι έκτακτες ενισχύσεις, οι εθελοντικές δωρεές και τα έσοδα από την πώληση του υλικού μας είναι οι πηγές εσόδων της Διεθνούς.

Άρθρο 17. Ό,τι δεν προβλέπεται από το παρόν καταστατικό θα καθορίζεται με ειδικούς κανονισμούς, που το κάθε συνέδριο μπορεί να αλλάξει.

Τελευταία επικαιροποίηση [υιοθετήθηκε από το 15ο Συνέδριο, 2003]