Το 18ο Παγκόσμιο Συνέδριο της 4ης Διεθνούς πραγματοποιήθηκε στο Βέλγιο από τις 23 έως τις 28 Φεβρουαρίου. Η συζήτηση, πολύ ευρεία, κάλυψε τη διεθνή κατάσταση σε όλες τις πτυχές της, από τη δομική πολυκρίση στις περιβαλλοντικές, οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές διαστάσεις της μέχρι τα κινήματα αντίστασης και την ανάγκη να οικοδομήσουμε και να ενισχύσουμε τη δική μας Διεθνή.
Ένα ψήφισμα αφιερώθηκε στην Παλαιστίνη. Δημοσιεύουμε εδώ το ψήφισμα που εγκρίθηκε από το συνέδριο με 116 ψήφους υπέρ, 3 κατά και 4 αποχές.
Ο πόλεμος κατά της Παλαιστίνης ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία. Είναι μια γενοκτονία που πραγματοποιείται από το Ισραήλ με την ενεργή υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών και τη συνενοχή ή και την ενεργό υποστήριξη πολλών άλλων κρατών.
Από τα 2,4 εκατομμύρια Παλαιστίνιους της Γάζας, τα 1,9 εκατομμύρια -ή το 86% του πληθυσμού- εκτοπίστηκαν στο εσωτερικό της χώρας. Από τους περισσότερους από 47.000 νεκρούς που έχουν αναγνωριστεί, το 40% είναι γυναίκες και παιδιά, ενώ η πραγματική σφαγή είναι μεταξύ 200.000 και 300.000 νεκρών, ή περίπου το 15% του πληθυσμού της Γάζας. Μέσω της πολιορκίας του πληθυσμού της περιοχής χωρίς τρόφιμα ή στήριξη και των πολλών άλλων παραβιάσεων του διεθνούς δικαίου, της δολοφονίας εκατοντάδων δημοσιογράφων και γιατρών και του αποκλεισμού της ανθρωπιστικής βοήθειας, το Ισραήλ αποδεικνύει ότι στόχος του είναι να ανακτήσει τον πλήρη έλεγχο της Λωρίδας της Γάζας. Ταυτόχρονα, 16 παλαιστινιακές κοινότητες έχουν εκτοπιστεί βίαια στη Δυτική Όχθη και 1.285 Παλαιστίνιοι εκτοπίστηκαν τον Ιούλιο του 2024.
Πρόκειται για επίθεση και απειλή κατά όλων των Παλαιστινίων και της πλειοψηφίας των ανθρώπων στη Μέση Ανατολή, με σημαντικές επιπτώσεις τόσο στην περιοχή συνολικά όσο και στις παγκόσμιες γεωπολιτικές σχέσεις.
Ένας μακροχρόνιος γενοκτονικός πόλεμος
Οι ισραηλινές επιθέσεις στον Λίβανο από τον Σεπτέμβριο του 2024 αντιπροσωπεύουν ένα νέο στάδιο του πολέμου: αρκετές χιλιάδες άνθρωποι σκοτώνονται από αδιάκριτες επιθέσεις και μαζικούς βομβαρδισμούς και δεκάδες χιλιάδες εγκαταλείπουν το νότιο τμήμα της χώρας. Στις 27 Σεπτεμβρίου, η δολοφονία του γενικού γραμματέα της Χεζμπολάχ, Χασάν Νασράλα, και αρκετών ηγετών της ολοκλήρωσε αυτό που αποδείχθηκε συστηματικός αποκεφαλισμός της οργάνωσης μετά από τα σαμποτάζ στο δίκτυο επικοινωνιών της.
Στη συνέχεια, το επίκεντρο της στρατιωτικής και πολιτικής επίθεσης του Ισραήλ επεκτάθηκε από τη Γάζα στον νότιο Λίβανο -δηλαδή στις περιοχές του κράτους αυτού όπου βρίσκεται η οχύρωση της Χεζμπολάχ- μαζί με προσπάθειες αναπροσανατολισμού της προπαγάνδας, που παρουσιάζουν το Ιράν ως την κύρια απειλή για τον υποτιθέμενο πολιτισμένο κόσμο. Στην πραγματικότητα, ο Νετανιάχου πραγματοποιεί «περιορισμένες στρατιωτικές επιδρομές» στην περιοχή αυτή ήδη από τον Νοέμβριο του 2023.
Οι ενέργειες του Μπάιντεν αποκάλυψαν το βάθος της υποκρισίας του: η έκκληση των ΗΠΑ και άλλων χωρών στις 26 Σεπτεμβρίου για εκεχειρία τριών εβδομάδων μεταξύ του σιωνιστικού κράτους και της Χεζμπολάχ έδωσε γρήγορα τη θέση της σε μια δήλωση του Μπάιντεν που χαιρέτισε τον θάνατο του Νασράλα, καθιστώντας σαφές ότι η κυβέρνησή του υποστηρίζει την ισραηλινή επίθεση τόσο στον νότιο Λίβανο όσο και στη Γάζα. Η στάση του «Γενοκτονικού Τζό» (Μπάιντεν) ήταν η μία από τις αιτίες της ήττας της Χάρις στις προεδρικές εκλογές, γιατί οι Δημοκρατικοί έχασαν την υποστήριξη σημαντικού μέρους των μη-λευκών πληθυσμών. Η άφιξη του Τραμπ συνέπεσε με μια φθορά του ισραηλινού στρατού και της εξουσίας του Νετανιάχου, στον οποίο επιβλήθηκε η ανταλλαγή αιχμαλώτων στο πλαίσιο της κατάπαυσης του πυρός στις 15 Ιανουαρίου 2025, σε ποσοστό 1 ισραηλινός αιχμάλωτος για κάθε 30 Παλαιστίνιους.
Αλλά, παρόλο που η εκεχειρία αποτελεί μια παύση στη φρίκη, ωστόσο δεν περιορίζει τις γενοκτονικές προθέσεις των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ισραήλ: Ο Τραμπ δήλωσε ότι θέλει να καταλάβει τη Γάζα, αδειάζοντάς την από τον πληθυσμό της, εκδιώκοντάς τον στην Αίγυπτο ή την Ιορδανία, ενώ το Ισραήλ κλιμάκωσε τις επιθέσεις του προς τη Δυτική Όχθη. Ο ισραηλινός υπουργός άμυνας, Ισραέλ Κατς, δήλωσε: «Κηρύξαμε τον πόλεμο στην παλαιστινιακή τρομοκρατία στη Δυτική Όχθη». «Μόλις τελειώσει η επιχείρηση, οι δυνάμεις IDF [ισραηλινός στρατός] θα παραμείνουν στον καταυλισμό της Τζενίν για να διασφαλίσουν ότι η τρομοκρατία δεν θα επιστρέψει».
Ένας ολοκληρωτικός πόλεμος
Το Ισραήλ διεξάγει έτσι μια μαζική τρομοκρατία σε έναν ασύμμετρο πόλεμο, με στόχο να φιμώσει κάθε πολιτική, αγωνιστική ή στρατιωτική διαφοροποίηση. Ο πόλεμος αυτός δεν είναι μια απλή συνέχεια του 75ετούς πολέμου απαρτχάιντ, εποικισμού και εθνοκάθαρσης εναντίον όσων κατοικούσαν στην Παλαιστίνη πριν από τη δημιουργία και την επιβολή του κράτους του Ισραήλ. Υπάρχει ένα ποιοτικό άλμα στη θέληση να εξαλειφθεί ο παλαιστινιακός λαός, μέσω της απανθρωποποίησης των Παλαιστινίων και μιας λογική ρατσιστικής υπεροχής, σε πλήρη προδοσία της μνήμης της Shoa [Ολοκαυτώματος].
Το σημερινό μακελειό συνδέεται επίσης και με τον νεοφασιστικό χαρακτήρα της κυβέρνησης Νετανιάχου. Σοβαρά αποδυναμωμένος από τις πολύμηνες λαϊκές διαμαρτυρίες ενάντια στην αλαζονεία του απέναντι στη δικαιοσύνη και τις σαφείς αποδείξεις της διαφθοράς του, ο Νετανιάχου, ο οποίος εκμεταλλεύτηκε την ακραία αδυναμία της αντισιωνιστικής αριστεράς, άδραξε την ευκαιρία της αιματηρής επίθεσης της 7ης Οκτωβρίου 2023, για να ανακτήσει την πρωτοβουλία και τον έλεγχο στην εσωτερική του κατάσταση. Συνεχίζει τη Νάκμπα, χθες σφαγιάζοντας και εκδιώκοντας στη Γάζα, σήμερα επιτιθέμενος στη Δυτική Όχθη. Ο στόχος της εγκαθίδρυσης ενός Μεγάλου Ισραήλ -που θα μπορούσε να συμπεριλάβει τον νότιο Λίβανο μέχρι τον ποταμό Λιτάνι-, οι εσωτερικοί στόχοι της ισραηλινής πολιτικής και η φυγή προς τον πόλεμο είναι όλα μέρος της ρητορικής για μια «σύγκρουση πολιτισμών» που προβάλλεται από τις δυτικές δυνάμεις, ένας λόγος που ταιριάζει απόλυτα με τις ανάγκες τους στο πλαίσιο της παγκόσμιας κρίσης του συστήματος ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας.
Ο Νετανιάχου αποτελεί σήμερα στην πρωτοπορία της παγκόσμιας ακροδεξιάς, η οποία έχει βάλει σε δεύτερη μοίρα τον παραδοσιακό της αντισημιτισμό υπέρ μιας παγκόσμιας ρατσιστικής και ισλαμοφοβικής επίθεσης. Γινόμαστε μάρτυρες της ανάδυσης μιας νέας παγκόσμιας τάξης πραγμάτων, της οποίας η ιστορική αποστολή είναι να καταστήσει δυνατές μαζικές σφαγές προς όφελος της κυριαρχίας των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στον κόσμο. Η άφιξη του Τραμπ στην εξουσία επιτρέπει μια γιγαντιαία επιτάχυνση αυτών των προσανατολισμών.
Η καταπίεση των Παλαιστινίων δεν οφείλεται στα καπρίτσια ενός ανθρώπου, αλλά στη λογική των κυρίαρχων τάξεων του ισραηλινού κράτους, σε βάρος του παλαιστινιακού λαού.
Τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών και των αραβικών κυβερνήσεων
Ωστόσο, το Ισραήλ δεν ενεργεί μόνο του. Είναι η πρώτη φορά από την επίθεση κατά του Ιράκ το 2003 που οι Ηνωμένες Πολιτείες παρεμβαίνουν τόσο άμεσα. Η υποστήριξή τους προς το Ισραήλ, με εκατομμύρια δολάρια και όπλα, είναι καθοριστική για την πραγματοποίηση μιας ιστορικής σφαγής αμάχων. Αυτή πραγματοποιείται με τη συνένοχη σιωπή ή τις υποκριτικές διαμαρτυρίες των μεγάλων δυτικών δυνάμεων, τις καθυστερημένες διαμαρτυρίες της Κίνας ή τις διφορούμενες ταλαντεύσεις της Ρωσίας του Πούτιν. Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις αγνοούν τα διάφορα ψηφίσματα του ΟΗΕ ή του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, τα οποία δεν έχουν καμία επιρροή στα γεγονότα.
Όσο για τις περισσότερες κυβερνήσεις του αραβικού κόσμου, η λογική της «εξομάλυνσης» των σχέσεων τους με το Ισραήλ και η “αορατοποίηση” της παλαιστινιακής υπόθεσης, που επικρατούσε πριν από την 7η Οκτωβρίου, καθιστούν θλιβερές και τραγικές τις επικρίσεις τους για τους βομβαρδισμούς της Γάζας, επικρίσεις που άλλωστε παραχωρήθηκαν κάτω από τη λαϊκή πίεση. Για εκατομμύρια ανθρώπους στις αραβόφωνες και μουσουλμανικές χώρες της περιοχής, τα αραβικά καθεστώτα γίνονται πλέον σαφώς αντιληπτά ως συνεργαζόμενα με το Ισραήλ και τους ιμπεριαλιστές. Αυτή η πολιτική τα οδηγεί, όπως συμβαίνει στην Αλγερία, το Μαρόκο, την Αίγυπτο και την Ιορδανία, να εντείνουν την καταστολή κατά των πληθυσμών τους, επειδή γνωρίζουν ότι οποιαδήποτε κινητοποίηση αλληλεγγύης προς την Παλαιστίνη θα μετατρεπόταν αναπόφευκτα σε διαμαρτυρία κατά των δικών τους κυβερνήσεων. Το γεγονός ότι κατήγγειλαν το σχέδιο του Τραμπ να κάνει τη Γάζα «Ριβιέρα της Μέσης Ανατολής» εξηγείται από τη φροντίδα τους για τα δικά τους συμφέροντα και όχι από την υποστήριξή τους στον παλαιστινιακό λαό.
Η συνενοχή της Παλαιστινιακής Αρχής με το ισραηλινό κράτος γίνεται όλο και πιο εμφανής σε ένα μεγαλύτερο μέρος του παλαιστινιακού πληθυσμού.
Τα τάγματα υπέρ του Άσαντ στη Συρία, η Χεζμπολάχ στο Λίβανο και οι Χούτι στην Υεμένη, που έχουν εξεγερθεί κατά της ελεγχόμενης από τη Σαουδική Αραβία κυβέρνησης -όλες τους δυνάμεις με δεσμούς με το θεοκρατικό και βαθιά καταπιεστικό καθεστώς του Ιράν- ισχυρίζονται ότι ενεργούν προς το συμφέρον του παλαιστινιακού λαού, ενώ στην πραγματικότητα προσπαθούν να προωθήσουν τα δικά τους συμφέροντα. Η κατάρρευση του μισητού καθεστώτος του Μπασάρ αλ Άσαντ στη Συρία αποτελεί ανακούφιση για εκατομμύρια Σύριους, αλλά οι προοδευτικές δυνάμεις, ιδιαίτερα οι Κούρδοι και κυρίως η Ροζάβα, βρίσκονται τώρα στη μέγγενη μεταξύ του ιμπεριαλισμού της Τουρκίας του Ερντογάν και του Ισραήλ.
Πρόκειται, επομένως, για μια αποικιοκρατική και ιμπεριαλιστική επίθεση με πολλαπλούς στόχους, με βίαιη καταστολή και ενθάρρυνση νέων εποικισμών στη Δυτική Όχθη, με εξαφάνιση ή μαζική έξοδο των Παλαιστινίων, με στρατιωτικές εισβολές στη νοτιοδυτική Συρία, με βομβαρδισμούς κατά των Χούτι στην Υεμένη, οι οποίοι προσπαθούν να εμποδίσουν τους ελιγμούς του αμερικανικού ναυτικού και τα εμπορικά πλοία στην είσοδο της Ερυθράς Θάλασσας.
Αυτό που κάνει το Ισραήλ δεν είναι αυτοάμυνα, αλλά μια από τις πιο ντροπιαστικές σφαγές στην πρόσφατη ιστορία, που δικαίως καταγγέλθηκε ως γενοκτονία από τη Νότια Αφρική ενώπιον του Δικαστηρίου της Χάγης. Η συνεχιζόμενη τραγωδία προκαλεί πολιτικές και ιδεολογικές αναταράξεις σε όλο τον κόσμο. Και γίνεται μάλιστα όλο και πιο δύσκολο για τους συμμάχους τους να υπερασπιστούν τόσο τις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και το Ισραήλ.
Ένα κίνημα αλληλεγγύης άνευ προηγουμένου για αρκετές δεκαετίες
Το μακελειό στη Γάζα έχει ιδιαίτερο αντίκτυπο στην νεολαία περιφερειακά σε όλο τον κόσμο. Το κίνημα αλληλεγγύης αντιμετώπισε εκτεταμένη καταστολή: οι διαδηλώσεις απαγορεύτηκαν, οι συμμετέχοντες υπέστησαν καταστολή και ακόμα και φυλακίσεις. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωσαν, μπλόκαραν εργοστάσια όπλων και πίεσαν για να σπάσουν οι συμφωνίες μεταξύ των χωρών τους και του Ισραήλ. Το κίνημα άσκησε επιρροή σε καλλιτεχνικούς κύκλους και το κίνημα για μποϊκοτάζ εξαπλώθηκε. Εκατομμύρια νέοι άνθρωποι που δεν είχαν βιώσει τις δύο ιντιφάντες ξαναβρήκαν τον αγώνα αυτό και τον έκαναν δικό τους. Νέοι από λαϊκές συνοικίες που γνωρίζουν φυλετικές διακρίσεις, θύματα της αυξανόμενης ισλαμοφοβίας, ταυτίστηκαν με τον παλαιστινιακό αγώνα.
Παρόλο που οι δράσεις για υποστήριξη αυτής της υπόθεσης γρήγορα κατηγορούνται για αντισημιτισμό από όσους υπερασπίζονται τις ενέργειες του Ισραήλ, οι νέοι δυτικοί Εβραίοι ανθρωπιστές έδειξαν μια συνειδησιακή εξέλιξη αναπτύσσοντας έναν μη σιωνιστικό ή ή αντισιωνιστικό προσανατολισμό, ενάντια στο ρεύμα των φιλοϊσραηλινών αντιδράσεων για την 7η Οκτωβρίου, και οργανώνουν μια ιστορική κινητοποίηση που προκαλεί τις εξουσίες στις ΗΠΑ. Το κίνημα έπαιξε σημαντικό ρόλο στην αντικατάσταση του «Γενοκτόνου Τζο» Μπάιντεν από την Καμάλα Χάρις.
Η κινητοποίηση αυτή πέρασε από διάφορες φάσεις. Στην αρχή, κατά τους μήνες αμέσως μετά την 7η Οκτωβρίου, ήταν πολύ δύσκολο να αντιμετωπιστεί η πολιτική πίεση που υποστήριζε το ψευδο-«δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα». Στη συνέχεια υπήρξαν μεγάλες κινητοποιήσεις, με μια μεγαλειώδη ώθηση όταν κινητοποιήθηκαν τα πανεπιστήμια. Σήμερα, αντιμετωπίζουμε μια νέα κατάσταση με την επέκταση του πολέμου στο Λίβανο, στη συνέχεια ορισμένων στοχευμένων επιθέσεων στο Ιράν. Η απειλή ενός περιφερειακού πολέμου είναι πιο παρούσα από ποτέ, και η φυγή προς τα μπροστά, προς έναν πόλεμο που φοβόμασταν και για τον οποίο προειδοποιούσαμε φαίνεται να βρίσκεται σε εξέλιξη.
Υπάρχει επίσης και στο Ισραήλ μια αντίθεση προς τη γενοκτονία και τον εποικισμό, με μια έκκληση που υπογράφεται από 3.600 προσωπικότητες που ζητούν κυρώσεις κατά του Ισραήλ, με στρατιώτες που αρνούνται τη στρατιωτική θητεία, με βουλευτές του Ισραηλινού Κομμουνιστικού Κόμματος (Εβραίοι και Άραβες) που αποβλήθηκαν από το κοινοβούλιο επειδή υποστήριξαν την προσφυγή της Νότιας Αφρικής κατά της γενοκτονίας στη Γάζα, με δημοσιογράφους της εφημερίδας Haaretz που καταγγέλλουν τα ισραηλινά εγκλήματα στη Γάζα και τον εποικισμό στη Δυτική Όχθη, με ΜΚΟ όπως η B'Tselem που υπερασπίζονται τους Παλαιστίνιους πολιτικούς κρατούμενους, κ.λπ. Ομολογουμένως, είναι μια αδύναμη μειοψηφία, αλλά πρέπει να δημοσιοποιήσουμε τον αγώνα τους, ο οποίος έχει φιμωθεί από τόση προπαγάνδα.
Οι δράσεις μας για την Παλαιστίνη
Περισσότερο από ποτέ είναι δική μας ευθύνη να οικοδομήσουμε ένα παγκόσμιο κίνημα αλληλεγγύης με την Παλαιστίνη. Αυτό το κίνημα πρέπει να είναι πλατύ και ενωμένο και να απαιτεί:
να σταματήσουν οι σφαγές και να αποσυρθούν τα στρατεύματα,
την ανοικοδόμηση της Γάζας από και για τους κατοίκους της Γάζας, με χρηματοδότηση των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, τόσο των άμεσα εμπλεκομένων όσο και των συνεργών τους
την πρόσβαση σε ανθρωπιστική βοήθεια για τον πληθυσμό,
την απελευθέρωση των κρατουμένων,
την πλήρης διακοπή των εκτοπισμών και την εγγύηση του δικαιώματος επιστροφής για όλους τους Παλαιστίνιους,
την BDS (καμπάνια για μποϊκοτάζ, αποεπένδυση, κυρώσεις)
Όλα αυτά τα ανθρωπιστικά αιτήματα είναι θεμελιώδη. Για να το πετύχουμε αυτό, πρέπει να εντείνουμε τις διαδηλώσεις, τις καταλήψεις και τα μποϊκοτάζ, να απαιτήσουμε την επίταξη των εταιρειών που συνεργάζονται στη γενοκτονία, να μπλοκάρουμε τις πωλήσεις όπλων και να καλέσουμε τις κυβερνήσεις να διακόψουν όλες τις σχέσεις, ιδιαίτερα τις εμπορικές, και κάθε υποστήριξη προς το γενοκτόνο κράτος. Χρειαζόμαστε την υποστήριξη των συνδικάτων και του δρόμου. Υποστηρίζουμε το σχηματισμό ορατών εβραϊκών μπλοκ σε αλληλεγγύη με την Παλαιστίνη. Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε το μέγιστο δυνατό χώρο για τη δημοκρατική συζήτηση μέσα στο κίνημα.
Αλλά βαθιά μέσα μας, ξέρουμε ότι το κίνημα αυτό είναι επίσης αντιιμπεριαλιστικό, αποικιοκρατικό και αντιπολεμικό, και ότι συντονίζεται με τις απειλές ενός χαοτικού κόσμου όπου οι σχέσεις μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων διευθετούνται με τα όπλα. Ως μέρος αυτού του κινήματος, θέλουμε να επιβεβαιώσουμε την ανάγκη οι λαοί του κόσμου, οι λαϊκές τάξεις και οι “φυλετοποιημένες” ομάδες, να ξεσηκωθούν για να πάρουν την εξουσία από τους εγκληματίες. Υποστηρίζουμε την αντίσταση των λαών, ένοπλη ή άοπλη. Μόνο μια μαζική κινητοποίηση, ιδιαίτερα στη Μέση Ανατολή, μπορεί να αλλάξει το σημερινό συσχετισμό δυνάμεων που είναι σήμερα τόσο ανισόρροπος για να εξαναγκάσει τα τα κράτη και τους οργανισμούς να κινητοποιηθούν ενάντια σε αυτή τη γενοκτονία.
Δεν συμμεριζόμαστε το πολιτικό σχέδιο της Χαμάς ή της Χεζμπολάχ, ούτε τα καταπιεστικά και αντιδραστικά τους οράματα για την κοινωνία. Ωστόσο, δεδομένης της υποχώρησης της αριστεράς στην περιοχή και της απουσίας άλλων δυνάμεων αντίστασης στην αποικιοκρατία, οι οργανώσεις αυτές έχουν μεγάλη εκλογική και λαϊκή υποστήριξη, οπότε αποτελούν de facto αναγνωρισμένα εργαλεία αντίστασης, είτε στην ίδια την περιοχή είτε και σε τμήματα του κινήματος αλληλεγγύης. Καταγγέλλουμε τη ρητορική των δυτικών αρχουσών τάξεων που χαρακτηρίζει τον παλαιστινιακό λαό και τις οργανώσεις του ως «τρομοκρατικές». Για το Ισραήλ και τους συμμάχους του, η ίδια η πράξη της αντίστασης είναι μια τρομοκρατική ενέργεια. Για εμάς, η βία των θυμάτων πηγάζει από τη βία των καταπιεστών. Παρόλο που δεν υποστηρίζουμε πολιτικά τη Χαμάς, υποστηρίζουμε το δημοκρατικό δικαίωμα της ύπαρξής της και απαιτούμε την αφαίρεση του PFLP, της Χαμάς και της Χεζμπολάχ από τους καταλόγους των τρομοκρατικών οργανώσεων που έχουν καταρτίσει οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρωπαϊκή Ένωση, μεταξύ άλλων.
Στην Παλαιστίνη, περισσότερο από οπουδήποτε αλλού, ο νικηφόρος αγώνας των εκμεταλλευόμενων και καταπιεσμένων μπορεί να αποτελέσει το μονοπάτι για έναν δικαιότερο κόσμο. Επαναβεβαιώνουμε την ανάγκη να διαλυθεί το σιωνιστικό κράτος, ως «κράτος για τους Εβραίους», και ότι μόνο μια ελεύθερη, δημοκρατική, κοσμική και ισόνομη Παλαιστίνη, στην οποία θα μπορούσαν να επιστρέψουν όλοι οι διασκορπισμένοι Παλαιστίνιοι, και όπου όλοι θα μπορούν να ζήσουν, ανεξάρτητα από τη θρησκεία τους, εφόσον αποδέχονται αυτό το αποαποικιακό πλαίσιο, μπορεί να φέρει μια δίκαιη και ειρηνική λύση για τους λαούς της περιοχής. Ο συσχετισμός δυνάμεων που απαιτείται για την επίτευξη μιας τέτοιας λύσης, πέρα από αυταπάτες μιας Παλαιστίνης κομμένης σε μπαντουστάν, προϋποθέτει μια παγκόσμια, και ιδιαίτερα περιφερειακή, κινητοποίηση για να σταματήσουν οι ιμπεριαλιστές, ιδίως οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Το Ισραήλ και οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι απομονωμένοι στη διεθνή σκηνή. Η Παλαιστίνη υποστηρίζεται από την πλειοψηφία των λαϊκών τάξεων. Στο χέρι μας είναι να μετατρέψουμε την υποστήριξη αυτή σε μαζική δράση!
14 Φεβρουαρίου 2025
Μετάφραση στα ελληνικά: ΤΠΤ – “4”