Αναπαράγουμε εδώ την παρέμβαση του Ιλύα Μπουντράιτσκις στην προεκλογική συγκέντρωση του Φιλίπ Πουτού, NPA Γαλλία, το Σάββατο 2 Απριλίου 2022.
Το Σάββατο 24 Φεβρουαρίου -ημέρα που ο Πούτιν ξεκίνησε τον πόλεμό του- σημαδεύει τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων διαχωρίζοντας ένα «πριν» και ένα «μετά». Εκατομμύρια κάτοικοι των ουκρανικών πόλεων πλήττονται από τους βομβαρδισμούς. Πρόσφυγες -οι περισσότεροι γυναίκες και παιδιά- γεμίζουν σήμερα τις ευρωπαϊκές πόλεις. Ρώσοι στρατιώτες πεθαίνουν μαζικά -οι περισσότεροι νέοι, από φτωχές και επαρχιακές οικογένειες, χωρίς να καταλάβουν πού και γιατί στάλθηκαν. Οι κάτοικοι της Ρωσίας βυθίζονται όλο και περισσότερο στη φτώχεια. Στις ρωσικές πόλεις οι διαδηλωτές κατά του πολέμου φυλακίζονται ή εξαναγκάζονται να φύγουν από τη χώρα.
Αναμφίβολα, ο Πούτιν και η εγκληματική του συμμορία είναι οι κύριοι υπεύθυνοι της τραγωδίας αυτής. Αυτοί είναι που αποφάσισαν να ξεκινήσουν τον πόλεμο αυτόν. Αυτοί είναι που, με την καταστολή και την εμμετική τους σοβινιστική προπαγάνδα, εξανάγκασαν τη ρωσική κοινωνία σε παθητικότητα και υποταγή. Σήμερα, όλες οι δυνάμεις της αριστεράς παγκοσμίως πρέπει να απαιτήσουν τον άμεσο τερματισμό του πολέμου και τη διερεύνηση των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν με τις διαταγές του Πούτιν.
Για να το απαιτήσουν αυτό, άνθρωποι συνεχίζουν να κατεβαίνουν στους δρόμους των ρωσικών πόλεων, για να διαμαρτυρηθούν ενάντια στον πόλεμο, ακόμα και σήμερα, τη στιγμή που κάθε αναφορά στο «όχι στον πόλεμο» θεωρείται εγκληματική από τη ρωσική νομοθεσία. Για όλους τους ανθρώπους αυτούς, χωρίς εξαίρεση, υπάρχουν επιπτώσεις: φυλάκιση, εξαιρετικά πρόστιμα, αποκλεισμός από τα πανεπιστήμια, απώλεια εργασίας. Ορισμένοι, ωστόσο, συνεχίζουν να διαδηλώνουν, ενώ οι περισσότεροι έχουν παραλύσει από το φόβο. Οι ρώσοι σοσιαλιστές, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό της Ρωσίας, συνεχίζουν να προβάλουν τις αντιπολεμικές τους διαθέσεις.
Η στρατιωτική και πολιτική χρεοκοπία του καθεστώτος Πούτιν είναι αναπόφευκτη, αλλά θα παραταθεί χρονικά. Η περίοδος αυτή θα είναι ασφαλώς δύσκολη: πολλοί θα υποστούν φυλακίσεις ή εξορία. Η αλληλεγγύη του αριστερού διεθνούς κινήματος -και με συγκεκριμένη βοήθεια- μας είναι σήμερα απαραίτητη για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε τον αγώνα αυτόν.
Είμαστε πεπεισμένοι ότι η σημερινή τραγωδία της Ουκρανίας δεν μπορεί να κατανοηθεί και να λυθεί παρά μόνο με έναν συνεκτικό αντικαπιταλιστικό προσανατολισμό. Ο Πούτιν και το καθεστώς του δεν αποτελούν ανομαλία, ούτε και ένα αρχαϊκό δημιούργημα μιας ιδιαίτερης ιστορίας της Ρωσίας. Είναι, αντίθετα, η φυσική συνέπεια του παγκόσμιου καπιταλισμού και του ιμπεριαλισμού.
Η ιδεολογία του -σοβινισμός, περιφρόνηση του κόσμου της εργασίας και διάθεση να βλέπει στα πάντα απλώς μια «σύγκρουση συμφερόντων»- εύκολα αναγνωρίζεται στη ρητορική όλης της άκρας δεξιάς παντού στον κόσμο. Δεν είναι τυχαίο που, έως και πρόσφατα, ο Πούτιν ήταν το ίνδαλμα των Λε Πεν, Ζεμούρ ή Σαλβίνι. Τέτοιοι πολιτικοί είναι οι άμεσοι υπεύθυνοι για όσα υποφέρει σήμερα ο ουκρανικός λαός. Και ο ανένδωτος αγώνας ενάντια στους υποψήφιους της άκρας δεξιάς είναι μέρος του παραγματικού αγώνα ενάντια στον πόλεμο του Πούτιν κατά του ουκρανικού λαού.
Αλλά το καθεστώς του Πούτιν δεν περιορίζεται μόνο στο σοβινισμό και στον εθνικισμό. Αποτελεί και μια κραυγαλέα κοινωνική ανισότητα, είναι η εξουσία μιας χούφτας πλουσίων επί της πλειονότητας των μισθωτών που στερούνται όλων των δικαιωμάτων. Το καθεστώς του Πούτιν είναι το καθεστώς των γραφειοκρατών και των δισεκατομμυριούχων που, εδώ και πολλά χρόνια, βουτάνε όλο το χρήμα της χώρας, το μεταφέρουν στις δυτικές τράπεζες, το επενδύουν σε βίλες και σε θαλαμηγούς στην Ευρώπη. Και οι ευρωπαϊκές καπιταλιστικές κυβερνήσεις, που ήξεραν πολύ καλά την εγκληματική προέλευση των χρημάτων αυτών και έκλειναν τα μάτια τους, έχουν επίσης ευθύνη για τον πόλεμο στην Ουκρανία. Επιπλέον, έως τα τελευταία χρόνια, χώρες όπως η Γαλλία συνέχιζαν να πουλάνε στη Ρωσία τα όπλα με τα οποία σκοτώνονται σήμερα τα παιδιά της Ουκρανίας. Όλα αυτά αποδεικνύουν την τελική απανθρωπιά, την ανηθικότητα του καπιταλισμού ως συστήματος.
Νά γιατί μόνο ένα αντικαπιταλιστικό και σοσιαλιστικό πρόγραμμα είναι το μόνο αληθινά αντιπολεμικό σήμερα -επειδή επιτίθεται στις ρίζες και όχι απλώς στις επιπτώσεις. Είναι μόνο ο αγώνας για ένα τέτοιο πρόγραμμα που θα μπορέσει να εμποδίσει τους μελλοντικούς πολέμους, αλλά και να σταματήσει αυτόν που σήμερα αιματοκυλεί την Ουκρανία. Νά γιατί υποψήφιοι όπως ο Φιλίπ Πουτού είναι οι αληθινοί μαχητές κατά του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Και γιατί η συμμετοχή στην καμπάνια του αποτελεί αληθινή στράτευση για το μέλλον του πλανήτη.
2 Απριλίου 2022